خوابگرد قدیم

بهانه‌ای برای ماندن

۴ شهریور ۱۳۸۲

برای خلاص شدن از نفس‌تنگی، تا دو سه روزی چیزی نخواهم نوشت. راستی کسی نیست بپرسد این قلم‌چرخان پنجره‌ی پشتی چرا مدتی‌ست پنجره را گردگیری نمی‌کند؟ نکند زبانم‌لال، نوشتن و ننوشتنش از ادبیات برای شما فرقی نمی‌کند؟!
فعلا به خدا می‌سپارم‌تان؛ ضمن این که::خداحافظی بهانه‌ای‌ست برای ماندن::

این مطالب را هم خوانده‌اید؟

بدون نظر

شما هم نظرتان را بنویسید

Back to Top