آداب دنیا به روایت یعقوب یادعلی

اگر این روزها به نمایشگاه کتاب می‌روید، رمان «آداب دنیا»ی یعقوب یادعلی را از دست ندهید. یادعلی را اغلب ادبیاتی‌ها با رمان «آداب بی‌قراری» می‌شناسند که ۱۱ سال پیش منتشر شد. نه فقط به خاطر این‌که، به‌حق، یکی از بهترین رمان‌های دهه‌ی هشتاد بود و جایزه‌ی گلشیری را هم برد. هم از این رو که آداب بی‌قراری باعث شد او به اتهام نشر اکاذیب و توهین قومیتی به زندان بیفتد. اکنون بعد از یک دهه سکوت، رمان تازه‌ی او را نشر چشمه منتشر کرده است.

من هنوز رمان جدید او را نخوانده‌ام، ولی گویا داستان یک پلیس خسته و توبیخ‌شده است که درگیر یک پرونده‌ی عجیب می‌شود. پرونده‌ای که پای او را به ویلایی در حوالی اصفهان باز می‌کند با ساکنانی به‌ظاهر معمولی اما هر یک رازی دارند و اتاقی هم وجود دارد که درِ آن نباید باز شود… هیجان‌زده‌ام از این‌ که قرار است رمانی معمایی از یعقوب یادعلی بخوانم. سخت مشتاق‌ام ببینم این رفیق بسیار قدیمیِ اغلب‌جدیِ همیشه‌آرامِ این اواخر دورازدست چه کرده و مارکو برای‌مان چه آورده!

برای نسل جدید می‌نویسم که، یعقوب یادعلی متولد ۱۳۴۹ است. در سال ۱۳۷۷ نخستین مجموعه‌داستانش را با عنوان «حالت‌ها در حیاط» منتشر کرد. سه سال بعد مجموعه‌ی دوم او، «احتمال پرسه و شوخی»، منتشر شد و جایزه‌ی کتاب سال منتقدان مطبوعات را گرفت. به خاطر رمان آداب بی‌قراری به مدت دو ماه حبس شد و شش سال تحت فشار بود تا عاقبت در سال ۱۳۹۱ از تمام اتهاماتش تبرئه شد و حکم حیرت‌آور یک سال زندانش شکست.