هیچ‌گاه جوان اوّل سینما نبود. در فضای انقلابی پس از انقلاب جایی برای سوپراستارهای جوان‌پسند در سینما دیده نشده بود. شاید به همین دلیل کارگردان‌های باقی‌مانده از موج نوی سینما به نسل انتظامی میدانی برای هنرنمایی دادند که پیش از آن امکانش نبود و…
داریوش محمدپور: آدمی‌زاده کشور و وطنش را می‌سازد یا وطن است که آدمی را می‌سازد؟ کدام اولویت دارد: انسان یا خاک؟ آدمی یا زمین؟ ملیت یا عزت؟ جایی در ادبیات و گفتار آدمیان مدرن – فارغ از شرقی یا غربی یا مسلمان یا غیرمسلمان…
رضا شکراللهی: خیلی مهم است که رادیو صدای مردم باشد، حتا صدای «ای بمیرید»ِ مردم از زبان گوینده‌ی یک برنامه خطاب به برخی برَندبازانِ خوب‌ژن. از آن مهم‌تر و واجب‌تر اما، «صادق بودن» با مردم است. فایل صوتیِ کوتاهی که دارد دست‌به‌دست می‌شود از…
اخیراً مدیران شبکه‌های یک و پنج را هم عوض کردند. این کلامِ مرتضی میرباقری، معاون سیمای سازمان صداوسیما، در مراسم معارفه را بخوانید تا دو نکته بگویم: «در آرایش رسانه‌ای جدید مدیران باتجربه در صف و مدیران جوان در ستاد قرار می‌گیرند. به این…
فتح‌الله مجتبایی در حلقۀ دوستان نزدیک نادر نادرپور یکی از نزدیک‌ترین‌ها به او بود. آشنایی مجتبایی و نادر نادرپور به واسطۀ شرکت هر دو در جلسات محفل خلیل ملکی شکل گرفت، آن هم در دورانی که نادرپور به همراه ملکی و یارانش از حزب…
شنبه دوم تیرماه، صدرالدین شجره را هم به خاک خواهیم سپرد. اما مگر می‌توان رنگی را هم که او به پاره‌ای از شیرین‌ترین خاطرات‌مان زده است به خاک سپرد! از میان انبوه یادگاری‌های او، آلبوم صوتی شازده کوچولو بی‌گمان برای همه‌‌ی ما خاطره‌انگیزتر است.…
مدرسه سینمای مستند را با این باور آغاز می‌کنیم که آموختن فیلمسازی جز از راه فیلم دیدن و بهره‌گیری از تجربه‌ی فیلمسازان و فیلم ساختن میسر نمی‌شود. دوره‌ی یک‌ساله‌ی مدرسه‌ی مستندسازی «خوانش» طوری برنامه‌ریزی شده که تا پایان دوره، هریک از هنرآموزان یک فیلم…
در تقویمم نوشته بودم که یکشنبه ۲۷ خرداد به دکتر قانعی‌راد تلفن کنم و نظرش را در مورد گزارش ویرایشِ کتابی که فرستاده بودم جویا شوم و قراری بگذارم که برای همکاری در حوزۀ ویرایش گفت‌وگو کنیم، اما امروز در خبرها خواندم: «دکتر سید…
رضا شکراللهی: چند روز پیش فایل صوتی کوتاهی از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی منتشر شد درباره‌ی زبان فارسی و زبان‌های محلّی که دستمایه‌ی شیطنت قرار گرفت. من نمی‌دانم کجای حرف‌های استاد شفیعی کدکنی توهین به لهجه‌ها و زبان‌های محلی بوده یا اصلاً حرف نادرستی…
در جهان ناصر ملک مطیعی خوشی‌های کودک‌مآبانه، سرمستی و ولنگاری و بی‌غمی راه نداشت. او مانند اسلاف خود فکر می‌کرد. همان پهلوانان و عیّاران بی‌هیاهویی که در شهرها و محلّه‌هایشان، حوزه‌های قدرت و قلمروها و شهرت خود را داشتند. باج‌خور و تَلَکه‌کن نبودند و…