رضا شکراللهی: علی ملاقلی‌پور مستندی ساخته است به نام راه طی‌شده دربارهی زنده‌یاد مهدی بازرگان. این مستند محصول حوزه‌ی هنری و نهاد دیگری وابسته به بسیج است. همین‌طوری، ندیده، آدم یاد مستند «قائم‌مقام» دربارهی زنده‌یاد آیت‌الله منتظری می‌افتد که ادعای مستندِ پژوهشی و بی‌طرف…
آرمان ریاحی: به برناردو برتولوچی در ایتالیا لقب امپراتور داده بودند. خیلی‌ها او را مؤلّف می‌دانستند و برخی وارث نئورئالیسم. چه او را مؤلّف به‌حساب بیاوریم چه نه، و چه او را نئورئالیست بدانیم یا نه، این کارگردان ایتالیایی که سال‌های پایانی عمرش را روی…
رضا شکراللهی: واکنش امروز امروز روزنامه‌ی همشهری به ماجرای نوازندگان خیابانی رشت و ویدئوی آزاردهنده‌ای که در چند روز اخیر دست‌به‌دست شد، واکنشی است قابل توجه و ستایش: سرمقاله‌ی علیرضا محمودی، دبیر گروه ادب و هنر، در صفحه‌ای اول با عنوان موسیقی در خیابان‌های…
رضا شکراللهی: امروز یک خبر بسیار ناراحت‌کننده و یک خبر خوشحال‌کننده از پی هم به من رسید. پدر همسرم ۶۸ساله است و بازنشسته و جراحی باز قلب هم از سر گذرانده، ولی برای گذران زندگی روی تاکسی کار می‌کند، مثل بی‌شمار پیرمردانِ دیگرِ ایرانِ…
خوابگرد: سیگرید نونز (متولد ۱۹۵۱) نویسنده و استاد دانشگاه آلمانی و چینی‌تبار ساکن نیویورک است. او تا کنون هفت رمان و یک زندگی‌نامه (دربارهی سوزان سونتاگ) نوشته است. داستان‌‌های کوتاه سیگرید نونز در بسیاری از نشریات معتبر از جمله در نیوریورک‌تایمز و پاریس‌ریویو منتشر…
میلاد عظیمی: ناصرالدین شاه اهل نوشتن بود. زیاد می‌نوشت. ساده و صریح و صمیمی هم می‌نوشت. در نوشته‌هایش غلط املایی کم نیست. از جمله گاه‌و بی‌گاه قرمساق را – که واژه‌ی مورد علاقه‌ی او بوده و برای تحبیب و فحش به کار می‌برده- با صاد…
پایان باز از ادیسه‌ی فضایی تا طعم گیلاس پرویز شهبازی: پایان باز (Open ending) و یا پایان مبهم (Ambiguous ending) ـ اصطلاحی که غربی‌ها بیشتر استفاده می‌کنند ـ روشی است که فیلمساز در پایان فیلم، چیزهایی را حل‌نشده رها می‌کند تا تماشاگر آن را…
داریوش محمدپور: سهراب پورناظری، هنرمند جوان خوش‌ذوق، مصاحبه‌ای کرده و در آن، بعد از تقریباً چهار دهه از عمر ـ یا در واقع پایان کانون چاووش ـ زبان به انتقاد از آن گشوده است. خلاصه‌ی حرفش این است: کانون چاووش، هنرمندانِ سرشناس آن دوره،…
رضا شکراللهی: رفیق نازنین‌مان، میرزاده، در توئیتر یادآوری کرد که شعر ایران ای سرای امید در کتاب فارسی کلاس پنجم با غلط منتشر شده است. چرخی زدم و دیدم انگار اشتباهی است فراگیر، به‌خصوص در بندِ پایانی آن. متن کامل و درستِ این ترانه‌ی میهنی مشهور…
یکی از دلایل این‌که ویراستاران زورشان به حذف واژه‌ای مثل «ممنوع‌الکار» نرسید و نتوانستند «ممنوع‌ازکار» یا «کارممنوع» را جایگزین آن کنند، این است که هر روز که بیدار شدیم، دیدیم یک ممنوع‌الچیز جدید داریم. اوائل فقط ممنوع‌الملاقات و ممنوع‌الخروج داشتیم برای آدم‌ها و بعد…