امین حسینیون: در فیلم «جلادها هم می‌میرند» (۱۹۴۳)، که فریتز لانگ آن را بر اساس متن برتولت برشت ساخت، نازی‌ها عده‌ای را گروگان گرفته‌اند و گفته‌اند اگر چریکی که فرمانده آلمانی پراگ را کشته خودش را تسلیم نکند، به ترتیب همه را اعدام خواهند…
آرمان ریاحی: نمی‌دانم آیا استیون هاوکینگ هیچ‌وقت به بدیل سینمایی خود در فیلم «دکتر استرنج‌لاو» با بازی تابناک پیتر سلرز فکر کرده بود یا نه. همان دانشمند معلولی که در سکانسی کوتاه از شاهکار استنلی کوبریک، با نام دوّم و عجیب «چگونه یاد گرفتم از…
اصغر میری را پنج روز پیش تشییع کردند، در روستای شمس‌آباد عقدا، یک جایی دور و اطراف اردکان یزد. در سال ۱۳۶۱ در عملیات فتح‌المبین، که نتیجه‌ی آن آزادسازی بخش بزرگی از خاک خوزستان بود، مجروح شد و یک دستش را از دست داد…
علی قنواتی: این رشته‌توییت به دنبال قضاوت رفتار حاتمی‌کیا نیست. این که او حق داشت ناراحت باشد یا نه، و حتی اگر حقی داشت، رفتارش درست بود یا نه، موضوع اصلی این یادداشت نیست. باز هم می‌خواهم ریشه‌ی اتفاقات را شرح بدهم و از…
تمام زیرساخت‌ها فراهم است: کمی آجر و سیمان؛ چند مربی دانشگاه؛ مدیری «لایق» که از بالا نظارت کند؛ مدرک‌جویانی مصرّ و در آخر یک جیب پر پول که خرج همۀ این‌ها را بدهد. درعوض چشم زمین و زمان درمی‌آید که ما این‌همه تحصیل‌کرده داریم…
جذابیتِ حیرت‌آور فیلم ونسان دوست‌داشتنی (Loving Vincent) فقط به داستان آن نیست، چه عاقبت هیچ گرهی از ماجرای شلیک ون‌گوگ به خودش و مرگ رازآمیز او در ۳۷سالگی باز نمی‌کند. هرچند، تماشاگر با همه‌ی اطلاعات قبلی‌اش مبهوت داستانی می‌شود که در ژانر جنایی روایت…
یکی از درس‌هایی مهم که هر رمان‌نویس باید فراگیرد، درک فکر و احساسات دیگران است. برای این امر سه منبع وجود دارد: تجربه‌ی زیسته و مطالعه و تخیل. برای درک آن‌چه در ذهن و احساس گروهی از هم‌‌وطنانم که این روزها سعی در فتح…
ترانه‌ی غروب کوهستان ناهید دایی‌جواد را اول‌بار ۲۴ سال پیش شنیدم. از ترانه‌هایی است که توی گنجه‌ی موسیقی‌ام نگهش می‌دارم و به این‌سادگی بیرونش نمی‌کشم. امروز، از صبح که چشم باز کرده‌ام، دیدم بعد از حدود هفت سال، باز دارم آن را زمزمه می‌کنم.…
خبر احتمال برگماری فاضل نظری به مدیریت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان صدای دلسوختگان را بدجوری درآورده است. جدا از خط و ربط سیاسی او، که نقل محافل است و شهره‌ی آفاق، سابقه‌ی کارش هم هیچ ربطی به کانون ندارد. به تیرخلاص می‌ماند…
امید مهرگان: این متن ترجمه‌ی حکایتی از نویسنده‌‌ی آلمانی یکی دو قرن پیش، هِبِل، است که برخی آن را «زیباترین داستان دنیا» خوانده‌اند. ترجمه‌ی لفظی‌تر عنوانش چیزی در این مایه است: «بازدیدار امیدنبسته». ترجمه پارسال شروع شد و در چندین نوبت به این‌جا رسید.…