عامه‌پسند واژه‌ای پربسامد و از ریخت‌افتاده است. پربسامد است چون از متونِ مکتبِ فرانکفورت تا مقالاتِ ادبی و موسیقایی و سینمایی را دربرمی‌گیرد و از ریخت‌افتاده است چراکه بنا به نظر و مصادیقِ موردنظرِ به‌کاربرنده‌اش تغییرِ معنا می‌دهد. گاهی عامه‌پسند به‌معنای هنر یا اثری سطحی…
بیزززز! یک صدای آشنا برای بیننده‌های یک مسابقه‌ی بسیار بسیار مشهورِ تلویزیونی با مخاطبانِ انبوهِ جهانی. آیا این‌جا شاهد شگفت‌زدگی «سایمون کاول» یا جیغ‌های هیجان‌زده‌ی «تیرا بنکس» خواهیم بود؟ نه! در این‌جا، امین حیایی لبخندهای یک‌وریِ همیشگی‌اش را تحویل‌مان می‌دهد و رؤیا نونهالی در…
زخم‌ها همیشه تازه می‌مانند، مثل گل‌هایی که آب‌شان بدهی. و شاید روح ۱۳۸۹ آنجا بود که همیشه اسم تو بوده، اول و آخر حرفام، بس که اسم تو رو خوندم، بوی تو داره نفسام…
روایت تصویری زندگی فردی مرکوری در این فیلم یکپارچه به نظر می‌رسد، اما ساختار روایی آن یکپارچه نیست. فیلمنامه‌نویس و کارگردان این فیلم، لابد به دلیل خلأ نیمه‌تاریخی، ترجیح داده‌اند روایت زندگی فردی مرکوری را موزائیکی درآورند؛ پریدن از این کاشی به کاشی بعد.…
فکر کن ما در گذشته ایستاده‌ایم، سال‌ها پیش از ۱۳۸۸. در ابتدای این مرور چهل‌ساله شاید. و تو قرار است از ۱۳۵۸ برایم سی سال بعد را ترسیم کنی. بگو. می‌شنوم…
سال۱۳۷۱ در موسیقی دستگاهی ایران، سال ایرج بسطامی است. بسطامی همراه با گروه دستان و در رأس‌شان حمید متبسم، آلبوم «بوی نوروز» را منتشر کردند. هم بسطامی صدایی تازه با وسعتی کم‌نظیر در فضای موسیقی کلاسیک ایرانی بود که پشتوانه‌ی شاگردی محمدرضا شجریان را…
صفحه‌ای در روزنامه‌ی همشهری منتشر می‌شود با عنوان «درنگ»، برای بازخوانی تاریخ چهل‌ساله‌ی فرهنگ و هنر در چهل روز. روایت موسیقایی این چهل سال بر عهده‌ی سحر سخایی است که در پی کشف و روایتِ موجزِ روح زمانه‌ی هر سال از دل یک اثر…
سحر سخایی در این روایت‌ها از موسیقی ایران، در پی کشف و روایت روح زمانه‌ی هر سال از دل یک اثر یا آلبوم موسیقی است؛ هر روز یک اثر به‌نمایندگی از یک سال. تا امروز پنج شماره از آن‌ها منتشر شده که می‌توانید آن‌ها…
یلدا نه ربطی به «آریایی ها» دارد نه به «میترا»، بلکه رسمی است زیبا و پرمعنی، با استعاره از «نو شدن» دنیا و «تولد خورشید» با طولانی شدن روزها. رسمی که سال‌ها و بلکه قرن‌هاست در ایران جشن گرفته می‌شه بدون احتیاج به داشتن…
سال ۱۹۹۹، به‌عنوان دانشجوی رشته‌ی حقوق، در دادگاه بین‌المللی رسیدگی به جنایات جنگی در یوگسلاوی سابق کار می‌کردم. با دیدن و شنیدن آن جنایات از خودم پرسیدم که چگونه می‌شود که در مثلاً شهری آزاد و چندفرهنگی مثل سارایوو یک‌دفعه بخش‌هایی از جمعیت به…