رضا شکراللهی: پس از انتشار ترجمه‌ی عبدالله کوثری از نمایشنامه‌ی ریچارد سوم (از محبوب‌ترین آثار شکسپیر)، صالح حسینی نقدی مفصل بر ترجمه‌ی آن در نشریه‌ی «سینما و ادبیات» منتشر کرد. کوثری نیز پاسخ او را نوشت و منتشر شد. اما متن کامل پاسخ را…
میلاد عظیمی: ناصرالدین شاه اهل نوشتن بود. زیاد می‌نوشت. ساده و صریح و صمیمی هم می‌نوشت. در نوشته‌هایش غلط املایی کم نیست. از جمله گاه‌و بی‌گاه قرمساق را – که واژه‌ی مورد علاقه‌ی او بوده و برای تحبیب و فحش به کار می‌برده- با صاد…
امشب از گفت‌وگوی بین دوست زبان‌شناسم خداداد رضاخانی و یوسف سعادت آموختم که اصل داغان همان داغون است. برخلاف نظر دکتر معین که در پانوشت لغت «داغینه» در برهان قاطع آمده و آن‌چه در دهخدا اشاره شده (داغان در تداول مردم تهران)، داغون از مصدر داغیلماق…
ایمان بیاوریم به کارآمدی ویرایش… پرتو شریعتمداری: چندی پیش، یکی از آشنایان رمان خواب گران ریموند چندلر با ترجمه‌ی قاسم هاشمی‌نژاد را به من امانت داد تا یکی دو هفته‌ای کتاب را بخوانم و برگردانم. من در انگلیس زندگی می‌کنم و دسترسی‌ام به کتاب‌های فارسی‌زبان…
تحلیل فرهنگی دوره‌گرد زبان‌گرد
واکنش به دیدگاه شفیعی کدکنی درباره‌ی زبان‌های محلی؛ بی‌خبری، غرض‌ورزی یا خیانت؟
پدر من از مردم تفرش و فراهان بود و در دوران زندگی سال‌ها در نواحی مختلف ایران به خدمات دیوانی و دولتی اشتغال داشت. مادرم از تویسرکان بود و مادرش از لرستان. یکی از خواهرانم در نیشابور به خانه‌ی شوهر رفته بود و دیگری…
رضا شکراللهی: نقطه‌مقابل کسانی که نثر شلخته دارند و بی‌اعتنا به نقش دستوری هر واژه و، مهم‌تر از آن، مفهوم دقیق هر واژه متونی می‌نویسند اغلب کژوکوژ و تأویل‌بردار و گاه سوءتفاهم‌زا، کسانی نشسته‌اند که از شدتِ دقت در انتخاب واژه‌ها و ساختن جمله‌ها و…
این دو بند از مقدمه‌ی دهخدا بر لغت‌نامه‌اش درباره‌ی لغات عامیانه را می‌گذارم این‌جا برای آنان که همواره چوبِ لغت‌نامه‌ی دهخدا در مشت دارند و تا کسی از کلمه یا اصطلاحی عامیانه حرف می‌زند، آن را بر سرش می‌کوبند که نخیر، در دهخدا این…
نازنین خلیلی‌پور: در دنیای فانتزی کودکانه، اولین معنایی که از «بسته» به ذهنم می‌رسید هدیه بود. «بسته» را چیزی شگفت‌انگیز تلقی می‌کردم که درون آن چیزی شگفت‌انگیزتر قرار داشت و برای این‌که کسی نبیندش، در جعبه یا پوششی پیچیده شده بود. «بسته‌ی پستی» هم…
خیلی وقت پیش، کاوه لاجوردی درباره‌ی اصطلاحِ تکیه‌کلام و ریشه‌ی احتمالی آن نوشته بود. می‌خواهم نکته‌ای تکمیلی و اصلاحی به آن اضافه کنم به‌قصدِ گسترشِ موضوع تا شاید مقدمه‌ای شود برای بررسی بیشتر و انگیزه برای اظهارنظرِ آن کسان که در این زمینه تخصص…
کاوه لاجوردی: من شخصاً مقیّدم که در هر نوشته‌ای به خطِ فارسی همه‌ی کسره‌های اضافه را بنویسم. در روزگارِ ما کسانی هستند که همه‌ی کسره‌های اضافه را می‌نویسند، حتی در متن‌هایی که وزنِ کلام به خواندن‌اش کمک می‌کند—نمونه‌ی برجسته‌اش دیوانِ حافظ با تصحیحِ سایه.…