آرمان ریاحی: برخی می‌گویند «بهشت جای احمق‌هاست»، ولی کافی است چندین بار فیلم‌های اولیویا دِ هاویلند به‌خصوص بربادرفته را ببینید تا بهشت را درک کنید بدون آن‌که او را احمق بیابید. فقط حضور شخصیت بسیار مثبت این بازیگر کلاسیک سینما کافی بود تا این…
درباره‌ی کتابِ «عبور از خط قرمز»، نوشته‌ی علی دیزایی سبحان درستکار: «عبور از خط قرمز» عنوانِ کتابی است که نشرِ ثالث به‌تازگی منتشر کرده است. این کتاب زندگی‌نامه‌ی خودنوشتِ دکتر علی دیزایی است؛ یکی از افسران ارشد و فرماندهان پلیس لندن و حقوقدانِ زبده‌ی ایرانی…
کتاب‌گرد معرفی و مرور
سایه‌ی سنگین سیاست بر داستان ایکه‌باگ جی.کی. رولینگ که آن را رایگان و اینترنتی منتشر کرد
شاید گمان کنید که با توجه به شرایط امروز، ایکه‌باگ داستانی شیرین و دلگرم‌کننده در روزگار تیره‌وتار کرونایی است که می‌تواند کودکان را سرگرم کند و آن‌ها را، دست‌کم ساعتی، از رویدادهای غم‌انگیز پیرامون‌شان دور سازد. اما به گواهی دست‌کم چهل فصل اول، ایکه‌باگ…
یکی از انواعِ پرکابردِ «تا» برای تعلیل و چرایی است. در گفتار و نوشتار روزمره هم تا دل‌تان بخواهد از آن استفاده می‌کنیم: «جوابش را دادم تا بفهمد با کی طرف است.» البته خودِ من جزءِ آن‌هایی هستم که معمولاً جواب‌شان را نمی‌دهم تا…
اوایل شهریور سال ۷۵ در رشت بودم و نصرت رحمانی در آن شهر زندگی می‌کرد. قدم‌زنان به کتابفروشی طاعتی رفتم و پس از خریدن کتابی، شماره‌تلفن منزل نصرت را از آنجا گرفتم. فردای آن روز با او تلفنی صحبت کردم و قرار شد که…
کسی از قول عباس کیارستمی نقل می‌کرد که محمدعلی کشاورز «بهترین بازی‌اش را در فیلم من انجام داد، ولی بدترین بازیگری بود که با او کار کردم»! حتا اگر این نقل‌قول، در زمره‌ی انبوه گفتاوردهای این کارگردان بزرگ سینمای جهان، دور از اعتبار نباشد،…
سپیده گرگانی: بیست سال پیش در چنین روزی، ۱۶ خرداد ۱۳۷۹، هوشنگ گلشیری در بیمارستان «ایران‌مهر» تهران در ۶۳ سالگی درگذشت. دو سال پیش از آن، در پاییز ۷۷ که ناچار شد پیکر دو تن از دوستانش را که در قتل‌های زنجیره‌ای کشته شده…
نام فیلمنامه: سگ آندلسی نویسنده: لوئیس بونوئل، سالوادور دالی برگردان به انگلیسی: هایم فینکلشتاین (Haim Finkelstein) برگردان به فارسی: محمد ارژنگ کارگردان: لوئیس بونوئل/ ۱۵دقیقه و پنجاه ثانیه/ سیاه و سفید/ صامت / محصول فرانسه/ ۱۹۲۸ بازنشر از خوابگرد قدیم – ۲۵ اسفند ۱۳۸۴ سگ…
در محضر یکی از ادیبان ادب‌شناس بودم. وی داشت درباره‌ی چند واژه توضیح می‌داد که لابه‌لای آن سخن‌های نغز، یک سخن نقض شنیدم. آن والاادب‌دان، واژه‌ی «سُهروَرد» را به‌طرزی غریب بازشکافت و ریشه‌ای از آن به دست داد که با آموخته‌ها و دانسته‌هایم ناکوک…
سالِ ۶۹. پرویز خانلری درگذشت. رفتم به مجلسِ ختم، و سعیدی سیرجانی سخنرانی کرد. کت‌وشلوارِ سیاه، کراوات، بسیار آراسته. داشتم قالب تهی می‌کردم از نیوشیدنِ فصاحت‌اش. شاید دو دقیقه صحبت کرد، و صحبت‌اش کمی بعد در آدینه یا در دنیای سخن منتشر شد. داستانی گفت از روزهای آخرِ…