برکناری صوفی از ریاست رادیو یک خبر خوب است. از آن خوب‌تر، انتصاب خانم آبروانى به جاى صوفى ست. البته در ظرف خود صداوسیما، و اِلا مشکل سازمان معظم‌تر از این حرف‌ها ست!
رادیو در دوران آقای صوفی و به خصوص پس از سال ۸۸ رو به تلاشی رفت و امیدوارم خانم آبروانی، که از مدیران پرسابقه‌ی خودِ رادیو ست، بتواند دست‌کم جلوی این روند را بگیرد. ادغام شبکه‌های قارچ‌گونه و بی‌خود و بی‌مخاطب، از مهم‌ترین مأموریت‌های او ست. و کنار گذاشتن انبوه مدیران میانیِ بی‌ربط و بلند کردن انبوه کوتوله‌های فرهنگی از صندلی‌های مدیریت در رادیو از کارهایی ست که می‌توان امیدوار بود آبروانى به سمت آن حرکت کند.
هرچند، ساختمانی را که می‌توان به دو روز ویران کرد، نمی‌توان به یک هفته و یک ماه و یک سال دوباره ساخت. و جلب اعتماد از دست‌رفته، از آن هم سخت‌تر و زمان‌برتر. درست مثل دوباره ساختن وطن؛ که جدا از زمان، شوربختانه آن‌ها که می‌خواهند، نمی‌توانند و آن‌ها که می‌توانند، نمی‌خواهند!