این هم از برکات فضای مقدس برخی ادبیاتی‌ها ست که در لباس مبارزه از راه دور با نظام و به قصدِ قربت، در گوشه‌ای از خبری که به شیوه‌ی کیهان تنظیم شده، محمدحسن شهسواری را از اعضای ستاد انتخاباتی سعید جلیلی اعلام و لابدّ اعدام کنند. آن هم او را که از انگشت‌شمار نویسنده‌هایی بود که حمایت از کاندیداتوری روحانی را رسماً در بیانیه‌ای امضا کرده بودند. نویسنده‌ای که خبرگزاری فارس و برخی دیگر از پایگاه‌های اینترنتی، در اوج قضایای سال ۸۸، نامش را در کنار نام زنده‌یاد سیمین بهبهانی، شهرنوش پارسی‌پور، حسین سناپور، خودِ من و چند نفر دیگر ردیف کردند که «عناصر ادبیِ برانداز در فتنه» ایم…
این همه ذکاوت و بی‌باکی و راستی در مبارزه با نظام به کنار، حیرانِ دم و دستگاه عظیم این ور مانده‌ام که همچو موجودِ براندازِ فتنه‌گری چگونه این قدر «نرم» در ستاد انتخاباتی جلیلی مشغول کار می‌شود که نه خودشان می‌فهمند، نه حتا خودِ شهسواری. یحتمل براندازی «نرم» هم که می‌گویند، چیزی ست از همین جنس!