علی‌رضا کیوانی‌نژاد: در خبرها آمده پلیس در یکی از اتوبان‌های کشور، جلوِ ماشینی را گرفته و به او مشکوک شده است. راننده سلاح گرم داشته با گاز فلفل و دستبند و باقی تجهیزات نظامی. پلیس می‌پرسد شما چه کاره هستی و او می‌گوید مأمور وزارت اطلاعاتم. بعد هم کارت شناسایی‌اش را نشان داده است با این عنوان: «وزارت اتلاعات جمهوری اسلامی ایران» خب، بعد هم برادران خدوم، این بنده‌ی خود را با خود برده‌اند که ضمن بازجویی‌های فنی(!) چند کلمه دیکته یادش بدهند.
فارغ از این خبر، باید به این فکر کنیم که در مکاتبات روزمره، حتا در اس‌ام‌اس، چقدر تابع قواعد ادبی هستیم یا دست‌کم چقدر درست می‌نویسیم. نیز به این فکر کنیم که درست‌نویسی فقط کار کسانی نیست که به ادبیات علاقه دارند و درست نوشتن باید یکی از ملزومات کار ما باشد، فرقی ندارد دزد باشیم یا پزشک. ژان ژنه که سارتر او را «ژنه مقدس» نامید و این لقب را عنوان کتابی قرار داد با موضوع این نویسنده‌ی بزرگ فرانسوی، هم دزد بود هم خلافکار، ولی بعدها به نوشتن روی آورد و یکی از پیشانی‌داران ادبیات فرانسه و جهان شد.
کاش همان مقدار که برای ما مهم است کدام پیراهن را با کدام شلوار بپوشیم، قدری به درست نوشتن فکر کنیم که اگر روزی خدای ناکرده از بد روزگار، پای‌مان را کج گذاشتیم، دست‌کم پلیس در پرونده‌ی ما نحوه‌ی دستگیری را «گاف آقای دزد در جعل کارت وزارت اتلاعات» ننویسد. [+]
بدون نظر