هفته‌ی کتاب‌های ممنوع تمام شد، اما کتاب‌های ممنوع بسیار اند و سانسور دولتی پابرجا ست. آذردخت بهرامی، نویسنده‌ای که داستان‌هاش را دوست می‌دارم، رمانی ۳۵۰ صفحه‌ای دارد به نام «سوتیکده‌ی سعادت» که هشت سال نوشتن آن زمان برده و دو سال هم معطل مجوز شد و بعد از چند بار بررسی، عاقبت در عین ناباوری نویسنده ممنوع‌ازچاپ اعلام شد.
۹ سال پیش داستان «شب‌های چهارشنبه»ی او را که در جایزه‌ی بهرام صادقی برگزیده شد، در سایت این جایزه منتشر کردم و چندی بعد هم داستان «قله»ی او را در کتابخانه‌ی خوابگرد. فراخوانِ هفته‌ی کتاب‌های ممنوع برای او هم انگیزه شد تا بخشی از رمان ممنوع خودش را فرستاده تا همگی بخوانیم و لابدّ آفرین بگوییم به وزارت ارشاد که چه ساده ثمره‌ی سال‌ها عرق‌ریزی روح یک نویسنده را به باد می‌دهد و خوانندگان را نیز از لذتِ مطالعه‌ی آزادِ این دست کتاب‌ها محروم می‌کند!
به بهرامی پیشنهاد کرده‌ام به فکر انتشار اینترنتی این رمان باشد و حالا که ارشادی‌ها از خر شیطان‌شان پیاده نمی‌شوند، دستِ‌کم خودش پیاده شود، اما هنوز دودل است! به هر روی، فصلی از رمان «سوتیکده‌ی سعادت» را بخوانید:
سوتیکده‌ی سعادت
