مترجم: مهرشید متولی
ناشر: کتاب‌سرای تندیس
تابستان در بادن بادن شاهکاری گم‌شده از ادبیات روس در نیمه‌ی دوم قرن بیستم است. لئونید تسیپکین (۱۹۸۲-۱۹۲۶) نویسنده‌ی این کتاب، پزشک بود و تا وقتی زنده بود، هیچ اثری از او چاپ نشد. تابستان در بادن بادن که در بین سالهای ۱۹۷۷ و ۱۹۸۰ نوشته شده است، مخفیانه از شوروی آن زمان خارج شد و در آمریکا به دست پسر تسیپکین رسید.
سوزان زونتاگ [سانتاگ] یک سال قبل از مرگش، برای چاپ جدید این کتاب حدود سی صفحه مقدمه نوشت که متن آن نیز در این ترجمه آمده است. زونتاگ [سانتاگ] در مقدمه‌ی درخشانش بر این کتاب، سبک تسیپکین را مشابه سبک خوزه ساراماگو و تامس برنارد می‌داند و تأکید می‌کند که امکان نداشته تسیپکین اثری از این دو نویسنده را خوانده باشد. زونتاگ می‌گوید تابستان در بادن بادن نه رمانی مستند است نه روایتی خیالی از داستایفسکی و به خوانندگان توصیه می‌کند: «اگر می‌خواهید مزه‌ی ژرفا و اقتدار ادبیات روس را فقط با خواندن یک کتاب بچشید، این کتاب را بخوانید. اگر رمانی می‌خواهید که بتواند روح شما را تقویت کند و در حس و در جان ایده‌ی گسترده‌تری کسب کنید، این کتاب را بخوانید.»
