خوابگرد قدیم

نیایش عاشقانه

۲ اردیبهشت ۱۳۸۷

در نیایش‌های پیشوایان دینی، گاهی تکه‌های زیبایی هست که آدم را نگه می‌دارد. سرآمدشان در نیایش‌های علی(ع) و گفت‌وگوهای عاشقانه‌اش با خداست و پس از او، امام سجاد(ع). امروز این را دیدم از امام سجاد (ع):

خداوندا
من در کلبه‌ی فقیرانه‌ی خود
چیزی را دارم
که تو در عرش کبریایی خود نداری
من چون تویی دارم
و تو
چون خود نداری.

این مطالب را هم خوانده‌اید؟

بدون نظر

شما هم نظرتان را بنویسید

Back to Top