اگر به هفتان یا خوابگرد ایمیل زدهاید یا میزنید یا خواهید زد، ولی پاسخی نگرفتهاید یا نمیگیرید یا نخواهید گرفت، خواهش میکنم به قسمتِ Bulk یا Spam ایمیل خود هم سر بزنید. البته اگر پرسش یا تقاضایی هم نکردهاید، یا نمیکنید یا نخواهید کرد، باز هم سر بزنید؛ چون شاید من قبلاً خبر درگذشتام را به شما داده باشم یا بخواهم در آینده، خبر به دنیا آمدنام را به شما بدهم.
بنابراین، از همهی کسانی که میپندارند ایمیلهایشان بیپاسخ مانده یا میماند یا خواهد ماند، در کمال بیگناهی تا دلتان بخواهد پوزش طلبیده، میطلبم و خواهم طلبید و برای جبران آن، هیچ کاری نکرده، نمیکنم و نخواهم کرد؛ چون نمیتوانم.
از عزیزانی هم که هنوز یاهو را بر جیمیل ترجیح میدهند، برای این که در آیندهای نزدیک از مقام «عزیزان» سقوط نکنند، خاضعانه تقاضا میکنم جیمیل را بر یاهو که هیچ، بر نان شب هم ترجیح دهند! وگرنه بنده مسئول آن نخواهم بود.* این یک اخطار است و قاطعانه اعلام میکنم که اگر چنین نکنید، ناچارم مجدداً از شما خواهش کنم.
* این نیمسطر از یادداشتام، مصرع شعر معروفی ست که در حمامهای عمومی قدیم، در بابِ سپردن امانت، با خطِ ناخوش مینوشتند.**
** این پانویس را نوشتم، چون تازگی تیتر زدن از روی دست آثار دیگران مد شده، که زیر متن هم با افتخار بنویسند: “عنوان یادداشت، نام فیلم یا کتاب یا چیزی*** ست از یک آقایی یا یک خانمی“. البته تیتر این یادداشت مال خودم است، ولی چون ایننیمسطرش از من نبود، باید به این شیوهی پسندیدهی مدشدهی کاهلانه و مفتخورانه پایبندی خود را میابرازیدم که ابرازیدم!
*** منظور از «چیزی»، هر آفریدهی هنری مشهور دیگر است، نه «چیزی» دیگر!
بدون نظر