تکراری ست اگر گله کنم که هنوز در بسیاری موضوعات و زمینهها، اطلاعات آماریِ قابل اطمینانی نداریم. یا اصلاً انجام نمیشود، یا اگر میشود، جامعه از نتایج آن بیخبر است. مثلاً چه کسی میداند تأثیر تحریمها و فشارهایی که تا همین حد علیه ایران اجرا شده، چه قدر است و مردم چوبِ این تحریمها را کجاها میخورند که از آن خبر ندارند؟! از این تعریض شبهسیاسی که بگذرم، مثلاً فکر کردهاید که نویسندهی محبوب زنان دانشجوی ایرانی کیست؟ رمان محبوبشان چیست؟ یا فکر میکنید میزان مطالعهی دانشجویان چه قدر است؟ چندین سال پیش، محمدحسن شهسواری نظرسنجی جالبی را انجام داد با موضوع «میزان مطالعهی دانشجویان و نوع علاقهمندی آنان به ادبیات داستانی ایرانی و خارجی» که گزارش فشردهی آن، چهار سال پیش در خوابگرد منتشر شد. امسال نیز او این پژوهش آماری را تکرار کرده که مطالعهی نتایج آن و بهخصوص سنجش آن با نتایج پژوهش پیشین، برای هر کسی میتواند جالب باشد و برای پژوهشگران و اهل ادبیات، راهگشا.
در این گزارش، او ترجیح داده فقط نتایج «نوع علاقهمندی دانشجویان» را بیاورد با این سرفصلها:
نویسندگان خارجیِ محبوبِ کلِ دانشجویان (و به تفکیکِ زنان و مردان)
نویسندگان ایرانیِ محبوبِ کلِ دانشجویان (و به تفکیکِ زنان و مردان)
رمانهای خارجیِ محبوبِ کلِ دانشجویان (و به تفکیکِ زنان و مردان)
رمانهای ایرانیِ محبوبِ کلِ دانشجویان (و به تفکیکِ زنان و مردان)
به سهم خود ستایش میکنم همتِ او را و «خسته نباشید» جانانه میگویم به او. کلیک کنید و بخوانید.
بدون نظر