داریوش ربیعی: این نامه را برای یعقوب یادعلی می‌نویسم، برای یعقوب و آداب بیقراری‌اش، برای یعقوب و سکوتی که این روزها همراه اوست، برای یعقوب که به جرم تخیلات‌اش باید به دادگاه برود و جواب پس دهد. این نامه را برای انگشت‌های یعقوب می‌نویسم و برای تخیلات‌اش و در عجب‌ام که چه بی‌نهایت در خسران‌ایم و چه بی‌نهایت نادان، که خیال می‌کنیم، می‌شود برای تخیل احضاریه فرستاد، به دادگاه‌اش برد، زندانی‌اش کرد و… [متن کامل]