«توهین» در ایران یک اتهام ِ خانه‌برانداز است. پیش از انقلاب به اتهام «توهین به مأمور دولت» مردم را به زندان می‌انداختند. بعد از انقلاب به اتهام نشر اکاذیب، توهین و افترا بسیاری از روزنامه‌ها و از جمله روزنامه‌ی پرخواننده‌ی «ایران» توقیف شدند؛ و در آخرین مورد نیز، یک داستان‌‌نویس (یعقوب یادعلی) به اتهام توهین، بازداشت شد. اصولاً چگونه فرهنگِ توهین شکل می‌گیرد و چگونه نویسندگان و روزنامه‌نگاران و هنرمندان به اتهام توهین به چالش کشیده می‌شوند؟ در این مقاله، ابتدا با رویکرد به نظریه‌ی راینر پاریس، جامه‌شناس آلمانی در «فرهنگ توهین» اندکی تأمل می‌شود و سپس به ساز و کار «توهین» به عنوان یک اتهام پرداخته می‌شود… [متن کامل]