یعقوب یادعلی: از همه‌ی یاران «کلمه» سپاسگزارم، از همه‌ی کسانی که می‌دانم دوست و دوستدار «کلمه»اند و «داستان». پاسداشتِ ساحتِ «کلمه»، حریم و حرمتِ نوشتن ـ که اگر نگویم مقدّس است، وجهِ مشترک و معنای وجودیِ همه‌ی ماست ـ وظیفه‌ی من نیست، وظیفه‌ی ما نیست، بهانه و معنای بودن‌مان است، همه چیزمان است. در این حال و روز اندکی غریب و اندکی بهت‌آور و تا حدِ زیادی هولناک و طنزگونه، که بیش و کم، هر از چند گاه یکی از ما را دچار می‌کند، جز سپاس دوباره ـ که اگر هزاران بار هم تقدیم یاران «کلمه» کنم، کم است ـ حرف دیگری ندارم. فعلاً. گفتنی‌ها زیاد است، اما صبر می‌کنم تا…
۵ اردیبهشت ۸۶ | یعقوب یادعلی