جوایز ادبی ایران، هم به خاطر اوضاع «خیلی قشنگ» نشر و سانسور و هم به دلیل بیپشتوانگیهای معمول، روزگار بدی را میگذرانند؛ ولی مدیا کاشیگر، دبیر جایزهی مرحوم یلدا، دیروز در نشست ادبی «والس» از تأسیس جایزهی تازهای به نام «روزی روزگاری» خبر داد. گفت که قرار نیست این جایزه، جایگزین یلدا شود، ولی مثل یلدا با حمایت بخش خصوصی برگزار میشود و در تقویم جوایز ادبی ایران، به نخستین جایزه تبدیل خواهد شد، چون نتایجش را تا پیش از نمایشگاه کتاب سال آینده اعلام خواهد کرد و داوران «روزی روزگاری» آثاری را داوری خواهند کرد که در سال جاری (۸۵) منتشر شدهاند و میشوند. «روزی روزگاری» فعلاً در حوزهی مجموعهداستان و رمان برگزار میشود و در آینده (و در واقع اگر بتواند این نخستین دوره را با موفقیت پشت سر بگذارد)، شاید به حوزههای دیگر هم سرک بکشد.
جایزهی «روزی روزگاری» قرار است نشستهای منظمی هم داشته باشد در معرفی، نقد و بررسی آفرینشهای ادبی که دیروز نخستینِ آنها در دل نشستهای «والس» برگزار شد. مدیا کاشیگر از تجربه و توان گروه والس کمک گرفته تا از این پس، هر دوهفته یکبار، دوشنبهها، دستِکم دو اثر داستانی سال ۸۵، نقد شود. در پایان این نشستها، از حاضران هم نظرسنجی میکنند تا بتوانند در آینده، آثار برگزیده از دید مهمانان نشستها را هم اعلام کنند.
نشست ادبی نخستِ روزی روزگاری (یا والس ـ روزی روزگاری)، به نقد کتاب «عقرب روی پلههای راهآهن اندیمشک…» حسین مرتضاییان آبکنار گذشت. آقایان آریان و درمنکی نقدشان را در مورد این اثر ضدجنگ بیان کردند و مهدی نوید از ارائهی نقدش انصراف داد. آریان اصرار داشت بگوید که بدون ارزشگذاری، این اثر یک اثر هستیشناسیک در مورد جنگ است که در بخش یکسوم میانی، از موضع هستیشناسی فاصله میگیرد و معرفتشناسانه میشود. درمنکی هم از منظری روانشناسانه به این اثر نگاه کرد و دربارهی «اضطراب نگریسته شدن» صحبت کرد و آخر سر هم گفت که برخلاف برخی ادعاها، این اثر آبکنار به هیچوجه برآیندی از دستاوردهای ادبی گلشیری نیست.
احتمالا در دو سه روز آینده، گزارش این نشست منتشر میشود و خواهید خواند. خبرهای نشستهای بعدی «روزی روزگاری» را هم در اینجا یا هفتان خواهید دید.
پیوندها:
:: خبر ایسنا که نوشته: «روزی روزگاری»، اردیبهشتماه امسال برگزار میشود!
:: نقد حسین سناپور بر «عقرب روی…» حسین مرتضاییان آبکنار
:: پاسخ مهدی نوید به نقد حسین سناپور
:: نقد حسین جاوید بر «عقرب روی..»
:: گفتوگو با حسین مرتضاییان آبکنار
بدون نظر