«عاشقیت در پاورقی» البته باب میل همه‌ی خواننده‌ها هم نیست، هم‌چنان‌که همسر کتابخوان بنده خوشش نیامده از آن!، ولی سوای ارزش‌های ادبی‌ای که این کتاب دارد و من شخصا خود داستان «عاشقیت در پاورقی» را یک داستان برجسته‌ی ایرانی جدید می‌دانم، به‌نظرم می‌رسد که نسل جوان ایرانی، به‌خصوص خانم‌ها، تصویر متفاوت‌تری از خود در داستان‌های این کتاب می‌بینند. البته با محب‌علی که صحبت می‌کردم می‌گفت «متفاوت‌تر و واقعی‌تر». خدا کند در آینده وضع نشر ادبیات داستانی توسط دولت مهرورز رو به اضمحلال نرود و جوایز ادبی بتوانند بیش از این‌ها بر مخاطب عام اثر بگذارند. و کاش قیمت بیش‌تر کتاب‌های برگزیده همین ۷۰۰ تومان باشد که عجیب در سرعت فروش یک کتاب جایزه‌گرفته‌ی خوش‌اسم خوش‌طرح‌جلد، تأثیر می‌گذارد! این آخری را گفتم که محب‌علی فکر نکند همه‌چیز به‌خاطر جایزه‌ی گلشیری بوده و مثلا اگر رمان ۳۰۰۰ تومانی هم بنویسد و جایزه بگیرد بی آن که کار واقعا خوبی باشد یا اسم و طرح‌جلد خوبی داشته باشد، به همین سرعت فروش می‌کند. جیب مردم ما برای فرهنگ هنوز هم خالی‌ست.
