به این صفحه بروید، نوشته‌ی عاشقانه‌ی امیرحسین سام را بخوانید، هدفون به گوش‌تان بزنید و خواندن‌تان را همراه کنید با شنیدن تصنیف «زرد، سرخ، ارغوانی» که روی صفحه لود می‌شود. اگر چنین کردید ولی احساس نکردید که چند دقیقه‌ای از دنیا و لجن‌های دور و برتان خلاص شده‌اید، بدانید که مرگ‌تان نزدیک است. کی بود چند روز پیش می‌گفت که «وقت موسیقی گوش کردن‌مان فرا رسیده»؟ [کلیک کنید]