سیاست خون خوابگرد زد بالا. فعلا بس است. تا قبل از این که احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور شود و بیاید خشتک‌مان را بکشد روی سرمان و یا هاشمی رئیس‌جمهور شود و ما ـ اگر زورمان رسید ـ یقه‌اش را بگیریم، دو تا پیشنهاد دارم؛ یکی رایگان و دیگری با هزینه‌ای اندک. پیشنهاد رایگانم خواندن داستان Hollow Wood است که محمدحسن شهسواری از نخستین مجموعه‌داستان خودش «کلمه‌ها و ترکیب‌های کهنه» انتخاب کرده و توی پنجره‌ی پشتی منتشر کرده. این کتاب در سال ۱۳۷۵ منتشر شد ولی توزیع مناسبی نداشت، یا بهتر است بگویم اصلا توزیع نشد. این مجموعه، داستان‌های متنوعی از نظر زبان و ساختار داشت که داستان Hollow Wood از همه شاخص‌تر می‌نمود. هنوز هم من به شهسواری می‌گویم که این داستان تو یک‌جور شهود ادبی دارد و چندان بر پایه‌ی ساز و کارهای طرح‌ریزی و پرداخت یک داستان کوتاه استوار نیست. رمز موفقیتش هم همین است، چون خود شهسواری اساسا شخصیتی شهودی دارد. بگذریم…
بعد از این که این داستان خوش‌خوان را خواندید، نظرتان را هم پای آن نوشتید، می‌رسیم به پیشنهاد دوم که خرید یک رمان تازه است. رمان «آداب بی‌قراری» سومین کتاب یادعلی‌ست. مجموعه‌داستان «حالت‌ها در حیاط» نخستین کتاب یادعلی چند داستان داشت که نوید می‌داد نویسنده‌ی جسوری در راه است. با دومین کتاب او «احتمال پرسه و شوخی» این انتظار شکل واقعی گرفت. (برای آشنایی بیش‌تر با یادعلی و مجموعه‌هایش و خواندن یک داستان از او این صفحه را ببینید.) یادعلی در انتشار نخستین رمانش «آداب بی‌قراری» وسواس بسیار زیادی به خرج داد، چون خودش خوب می‌دانست که به شدت زیر ذره‌بین نویسندگان دیگر و منتقدان قرار گرفته. یادعلی سال‌های سال است که به خاطر شغلش در یاسوج زندگی می‌کند اما تمام‌قد وسط ادبیات داستانی معاصر ایستاده و آرام آرام دارد پیش می‌آید. با توجه به این که تاریخ انتشار این رمان سال ۸۳ ثبت شده، احتمالا امسال باید در بین جوایز ادبی رقابت سختی بین او و دوستان هم‌نسل خودش در بیفتد. به هر حال همان‌طور که رمان «پاگرد» شهسواری را توصیه کردم بخوانید و تقریبا هیچ‌کدام‌تان پشیمان نشدید، اکنون هم پیشنهاد می‌کنم رمان «آداب بی‌قراری» را از نشر نیلوفر تهیه کنید و بخوانید؛ مطمئن‌ام که پشیمان نخواهید شد.
