حضور علیرضا دوستدار را در وبلاگ‌شهر باید غنیمت شمرد. او از اندک‌شمار کسانی‌ست که با برخی موضوع‌های طرح‌شده در این شهر، برخورد کاملا تئوریک و دنباله‌دار می‌کند. هم دانسته‌ها و اطلاعاتش را با زبانی علمی و در عین حال ساده بیان می‌کند، و هم اهل تحلیل و نظریه‌پردازی‌ست. بحث ابتذال را که یادتان هست؟ موضوع تازه‌ای که او دست گرفته، “فرهنگِ «افواهی»، «انقلابِ» متن، و گفتمانِ شفافیت” است که نخستین بخش آن را ارائه کرده. بخش‌های بعدی‌اش را در «لینکَده» خواهم لینکید. فعلا بخش یکم‌اش را بخوانید که طرح موضوع کرده و نظریه‌های مختلفی را بررسی کرده که در مورد «شکاف بزرگ» بین جوامع شفاهی و کتبی وجود دارد. بعد هم قصد دارد مسئله‌ی «قدرت» را در این میان بررسی کند و با توجه به حضور نوعی «گفتمان شفافیت» در ادعاهای عباس معروفی و من، پنبه‌ی ما را بزند. قاعدتا اگر بخواهم به گسترش بحثش کمکی بکنم، باید صبر کنم تا نوشتارش را تمام کند. دوستدار عزیز! بحثی را که پی گرفته‌ای با اشتیاق دنبال می‌کنم و بر نادانسته‌هایم می‌افزایم. [کلیک کنید]