پس از چند روز که توانسته‌ام برای چند ساعتی به خانه برگردم و ساعتی هم آن‌لاین شوم، با خواندن این همه پیام شادباش و نغزگویی خوانندگان خوابگرد، خستگی از تنم بیرون رفت. خداوکیلی بدجوری زیر ذره‌بین مخاطبانم قرار گرفته‌ام. این را از خط به خط نظرها می‌توانم بفهمم. مثل همیشه به جز تعظیم کردن به مهربانی همه‌تان کاری ازم برنمی‌آید. ببخشید اگر هنوز فرصت به‌روز کردن خوابگرد را نیافته‌ام. تا چند روز دیگر دوباره در خانه (دفتر!) مستقر می‌شوم و همین که بتوانم با نظم جدیدی که بر زندگی‌ام حاکم (تحمیل!) خواهد شد، کنار بیایم، خوابگرد هم روزی نو خواهد یافت.