مدیران پرشین‌بلاگ (۷سنگِ دوهفته پیش): …بعد دیدیم که یک‌دفعه یک نفر نـامـه نوشت و نامه سریعا در آی‌تی ایران منعکس شد که «هشدار به مدیران پرشین‌بلاگ». من بررسی کردم و تمام مواردی که ایشان اشاره کرده بودند یا ناشی از این بود که دید مناسبی نسبت به قضیه ندارند یا این‌که به آن عظمت و وسعتی که ایشان می‌خواست قضیه را جلوه بدهد نبود. متاسفانه این موج به این شکل شروع شد و یک عده از وبلاگ‌نویسان به شکلی برخورد کردند که انگار ما جرمی مرتکب شده‌ایم و یا تا الان حقی از این‌ها می‌خوردیم یا اغفال‌شان کرده‌ایم که به پرشین‌بلاگ بیایند، یک‌دفعه هوس بلاگ‌اسکای به سرشان زد و به بلاگ‌اسکای رفتند و این‌طرف هم پست گذاشتند… با این حال اگر مسئله‌ی فنی مطرح شود ما جواب می‌دهیم. مثلا یک زمانی یک آقایی که الان خودشان به‌خاطر کلاه‌برداری داخل زندان هستند، نامه‌ای به گویا نوشته بود که و مسائلی در زمینه‌ی فنی مطرح کردند که ما پاسخ دادیم. از طرفی توجه داشته باشید که ایمیل‌هایی که به ما می‌رسد حجم بالایی دارد. یکی از مشکلات ما این است که نمی‌توانیم به حجم بالای ایمیلی که می‌رسد جواب بدهیم . ضمن این‌که هیچ تعهدی نداریم… گاهی اوقات هم ایمیل‌های جالبی به ما می‌رسد. ایمیلی به ما رسیده است که: «من اولین باره که با یه دختر دوست می‌شم، چه جوری باهاش رابطه برقرار کنم!؟» ]متن کامل در ۷سنگ[
خوابگرد (۷سنگِ دوهفته بعد): …من آن نامه‌ی تحسین‌آمیز تهدیدآمیز را هنگامی نوشتم که ایمیل‌های پی درپی‌ام به مدیران سایت بی‌جواب مانده بود و سر و کله‌ی بلاگ‌اسکای هم پیدا شده بود. آن نامه را سرگشاده نوشتم و از سر دلسوزی برای آن که شاید پاسخی بدهند و یا اقدامی کنند برای رفع مشکلات عدیده‌ی سایت. انتشار نامه در آی‌تی‌ایران با عنوان “هشدار به مدیران پرشین‌بلاگ” و بازتاب آن در گویا نیوز و بسیاری جاهای دیگر، هیچ ربطی به من نداشت و به هیچ وجه قصد نداشتم در به‌وجود آمدن یک فضای منفی علیه آن‌ها هیزمی به آتش ریخته باشم. اما افسوس که آقایان مدیر بعد از آن هم به خود زحمت ندادند پاسخ یکی از کاربران فعال خود را بدهند که وبلاگش روزانه بین ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ بازدیدکننده داشت؛ آن هم نه وبلاگی که مطالب سکسی داشت و نه سیاسی‌نویس بود و نه حتا شخصی، بلکه نگاهی انتقادی بود به مسایل فرهنگی و هنری کشور. با این وصف و به‌رغم بی‌اعتنایی آن‌ها سکوت کردم و به نیش و کنایه‌های دیگران توجهی نکردم… من همچنان در پرشین‌بلاگ نوشتم تا زمانی که توانستم آن را به شکل یک وب‌سایت مستقل درآورم. به هنگام کوچ هم حتا صریحا گفتم که به‌رغم نامهربانی‌های مدیران سایت، این کوچ صرفا به‌خاطر افزودن امکانات خوابگرد برای پاسخگویی به نیازهای خوانندگان آن انجام شده و به‌هیچ‌وجه قهرآمیز نیست.
واقعا نمی‌دانم من چگونه و با چه لحن دیگری باید این اقدام را می‌کردم تا ایشان التفاتی بفرمایند؟!… و دیگر آن که نمی‌دانم چرا مدیران سایت در مورد صرفه‌ی اقتصادی سایت این‌قدر طفره می‌روند؟ توضیح کلی جنبه‌های اقتصادی سایت، نه تنها به شایعه‌های عجیب و غریب دراین‌باره پایان می‌دهد که اساسا می‌خواهم بگویم مگر چه اشکالی دارد که ایشان از این راه کسب درآمد کنند؟ [متن کامل در ۷سنگ]
بدون نظر