همان‌طور که می‌بینید، محمدحسن شهسواری دومین یادداشتش را برای پنجره‌ی پشتی نوشته که در واقع اولین یادداشت ادبی او برای این جاست. اگر می‌بینید لحن یادداشت او کمی خودمانی و حجم آن مختصر است، به خاطر توصیه‌های من است که از او خواسته‌ام هم کوتاه بنویسد و هم از نثری غیر روزنامه‌ای استفاده کند که او هم پذیرفت و چنین کرد. اگر شما فکر می‌کنید توصیه‌های من به او بی‌مورد بوده، به من بگویید. البته صفحه‌ی پنجره‌ی پشتی هنوز کمی ریزه‌کاری نیاز دارد تا کاملا یک صفحه‌ی جداگانه به نظر بیاید. اگر عمری باقی بود این کار را هم با یاری نوید و دامون انجام خواهم داد. فعلا همین جوری از ما قبول کنید تا بعد.