یکی از دلنشینترین وبلاگهای فارسی که مدت زیادی ست لینک آن را در لینکآباد گذاشتهام، وبلاگ ملکـوت است که مرد فرهیختهای به اسم “داریوش میم” آن را مینویسد. به گمانم در انگلیس زندگی میکند و یقین دارم که بسیار اهل دل است. این را میتوان از یادداشتها و موسیقیهایی که در وبلاگش میگذارد، فهمید. به جز ابراز احساس شخصیام نسبت به این وبلاگ مشتی، به عمد از آن یاد میکنم تا الگوی مناسبی را از یک وبلاگ شخصی به کسانی که چنین وبلاگهایی دارند معرفی کنم. نـگاهش کنیـد!
و همین طور این کابارهی معرکهی ایرانی را با عنوان “داش داش” که لینکش را از همین‌جا گرفتم.
***
از وقتی سر و کله‌ی این دخترخانم با مامان و باباش توی شهر وبلاگ‌ها پیدا شد و من هم معرفی‌شون کردم چند ماهی می‌گذره. در این مدت این خانواده‌ی محترم، هم سر و شکل وبلاگ رو هی عوض کردن و هم دنبال فرم خاصی بودن تا برای یادداشت‌هاشون از اون استفاده کنن. فرم نگارش رو بالاخره پیدا کردن و اگه در انتخاب موضوعات بتونن کمی از محذورات اجتماعی فاصله بگیرند و یادداشت‌های خصوصی‌تری بنویسن، از این هم بهتر خواهدشد. اما نمی‌دونم چرا هنوز با شکل گرافیکی این وبلاگ مشکل دارم. امیدوارم بتونن با مشورت با یک گرافیست آشنا با طراحی وب، بالاخره به شکل مناسب و ثابتی برسند.