خوابگرد

وزیر ارشاد اگر طبیب بودی، سر خود دوا نمودی!

این دوست نادیده‎ی ما آقای شکیب‎زاده که مدیر گروه وبلاگ‎های روزنامه‎نگاری در سایت پرشین‎بلاگ است، زحمت کشیده و برای مسئولان وزارت ارشاد نامه نوشته که در جشنواره‎ی امسال آثار بلاگرهای روزنامه‎نگار هم بیایند وسط ماجرا و غرفه بگیرند و شلوغ بازی دربیاورند و خلاصه از این حرف‎ها. الحق که انسان شریفی ست این آقای شکیب‎زاده، خصوصا که همت کرده برای ماها هم که وبلاگ‎مان جزو لیست وبلاگ‎های روزنامه‎نگاری ست، پیغام گذاشته که هم موضوع را بازتاب بدهیم و هم نظرمان را بگوییم.
حقیقتش ابراز وجود کردن به عنوان یک تشکل یا یک گروه بلاگر در میان گروه‎های اجنماعی چندان هم بی‎فایده نیست. دست کم شاید بتوان به شمار کاربران اینترنت اضافه کرد و یا به آن‎ها پیشنهادهای فرهنگی داد. این مساله کارکردی دوجانبه دارد و سوای تنوعی که می‎تواند به جشنواره‎ی مطبوعات بدهد، می‎تواند خود بر رونق بلاگیدن آن هم از نوع روزنامه‎نگاری‎اش بیفزاید، اما این که ما از مسیولان بخواهیم بلاگرهای روزنامه‎نگار را هم به حساب بیاورند برای من یکی چندان خوشایند نیست و اساسا وضعیت مطبوعات در ایران چنان است که به نظر من بهترین کمک به آن پر وبال ندادن به این جور امور تشریفاتی آن هم از نوع دولتی ست. بلاگ‎نویسی ذاتش با یلگی و آزادی همراه است و شریک شدن در مناسبات دولتی به هرشکل، ناقض این ویژگی اساسی ست؛ چرا؟ در نظر داشته باشید که انگیزه‎ی اصلی گسترش بلاگ‎نویسی، نیاز به انتشار عقاید و اخبار فارغ از هرگونه بده بستان حکومتی و غیرحکومتی بوده است و وقتی پای حکومتی به میان می‎آید که آزادی بیان در ساختار آن اساسا جایی ندارد، شرکت کردن در مناسبات دولتی یک جور گام برداشتن در مسیر آلوده‎کردن این فضای باز است، چه بخواهیم و چه نخواهیم.
از این‎ها گذشته، به گمان من شان وبلاگ‎های روزنامه‎نگاری در ایران چنان است که این مقامات دولتی هستند که باید برای حضور بلاگرهای روزنامه‎نگار در جشنواره‎ی مطبوعات درخواست بنویسند و نه بلاگرها؛ موافق‎اید یا مخالف؟