خوابگرد

محمد خردادیان در شبکه‌ی اول سیما!

فردرو کارگردان تلویزیون ایران گفتــه که نوروز امسال قرار است به طور آزمایشی سازهای ایرانی در تلویزیون به نمایش دربیایند. طبق معمول بعضی‎ها هم با شنیدن این خبر هول شده‎اند و تحلیل‎های سیاسی فرهنگی عجیب و غریب از خود بروز می‎دهند! به اطلاع همه‎ی این آقایان و خانم‎های محترم می‎رسانم که دست‎اندرکاران صدا و سیما هیچ مشکلی نه تنها با نشان دادن ساز ندارند که اساسا با خیلی از موارد ظاهرا ممنوعه. اگر یکی دو ماه پیش دیدید که در برنامه‎ی طنز پاورچین برای اولین بار موضوع بدگمانی مردان به زنان در ایجاد رابطه‎ی نامشروع مطرح شد و یا اگر در سریال ویژه‎ی محرم سال گذشته دیدید که نقش اول داستان روی صحنه‎ی تعزیه آخرین کلمه‎ای که قبل از کشته شدن (شهادت) به زبان آورد، نام دوست دخترش بود و خیلی اگرهای دیگر که با آن‎ها در جلوه‎گاه فرهنگی حکومت ایران (صدا و سیما) برخورد می‎کنید نه نشان عقب نشینی ست و نه برخورد روشنفکرانه با مسائل. قبلا هم گفته‎ام که الگوی حکومتی حضرات، اصلاحات از نوع چینی آن است. در این الگو “آزادی” به طور مطلق هیچ اشکالی ندارد و تنها چیزی که باید در محدوده‎ی تنگ ممیزی قرارگیرد “آزادگی” ست آن هم در حوزه‎ی اندیشه و فرهنگ. شرط لازم این ماجرا فراهم است، می‎ماند شرط کافی آن که یکدستی در حکومت است. اگر همه‎ی اجزای حکومت به طور کامل در اختیار حضرات باشد نه تنها نشان دادن ساز در تلویزیون مجاز خواهد شد که چه بسا در نوروز آینده محمد خردادیان هم هر شب در شبکه‎ی اول تلویزیون برنامه‎ی ویژه داشته باشد. و آن وقت همچون روشنفکران و نویسندگان و فیلمسازان دگراندیش و دانشجویان کشور چین باید همین اندازه دست و پای جمع و جورمان را هم به کلی از گلیم جامعه برچینیم که اگر چنین نکنیم برای‎مان برخواهند چید! نظر شما چیست؟