تعلق خاطرمان به سوسن تسلیمی آن قدر هست که هنوز فعالیت های او را از دور هم که شده پی گیری کنیم. چند سال پیش تسلیمی فیلم “خانه ی جهنم” را در سوئد ساخت و حالا قصد دارد فیلم دیگری را با اسم” رویاهای صورتی” کارگردانی کند. تسلیمی گفته که این فیلم هم دنباله ای بر “خانه ی جهنم” خواهد بود. بینندگان ایرانیِ کمدی درام “خانه ی جهنم” با دیدن این فیلم شوکه شده بودند و واکنش ها نسبت به آن در دو سوی کاملا متضاد قرار گرفت. اساس این واکنش ها، گفتگوهای اصطلاحا رکیکی بود که به وفور میان شخصیت های ایرانی فیلم، از زن و مرد، رد وبدل می شد. “خانه ی جهنم” درباره ی زندگی یک مرد ایرانی مقیم سوئد است که همه ی اعضای خانواده اش مشکلات جنسی دارند و ودایما به بدترین شکل ممکن بددهنی می کنند. برای اولین بار بود که در یک فیلم ایرانی، مثل بیش تر فیلم های آمریکایی و کلا غربی، شخصیت ها همان طور با هم حرف می زدند که همه ی ما در خلوت مان(یعنی وقتی دوربینی در کار نیست) حرف می زنیم. به هرحال منتقدان فیلم معتقد بودند تسلیمی با این فیلم به وجهه ی ایرانیان در سطح بین المللی خدشه وارد کرده، ولی طرفدارانش پاسخ دادند که وقتی در سطح جامعه چنین زبانی کاربرد فراوان دارد، ریاکاری ست که فیلم های ایرانی زبان دیگری را به نمایش درآورند و تسلیمی شهامت این پرده دری را داشته است. به هرحال “خانه ی جهنم” با استقبال فراوان مطبوعات و تلویزیون سوئد نیز روبه رو شد. 
گزارش کامل تر این خبر را، همراه با توضیح برخی صحنه های فیلم قبلی تسلیمی، در استکهلمیان بخوانید. ممنون از KNTUoT
