دیروز صبح، آفتاب از لابه لای ابرها بر کوه های سفید تهران- تنها نعمت باقی مانده برای ما ساکنان این شهر کثافت بار- تابید و از دیشب تا حالا یکسره باران می بارد،یکسره؟… و من هفت روز تمام است که بی دلیل(بی دلیل؟) هربار که پای این جعیه ی جادویی می نشینم ناخواسته به سراغ ترانه ای از شجریان می روم با این شعر جادویی تر، که:
هردمی چون نی، از دل یاران، شکوه ها دارم
روی دل هرشب، تا سحرگاهان، با خدا دارم
هر نفس آهی ست کز دل خونین، لحظه های عمر بی سامان می رود سنگین
اشک خون آلوده ام دامان، می کند رنگین
به سکوت سرد زمان، به خزان زرد زمان
نه زمان را درد کسی، نه کسی را درد زمان
بهار مردمی ها طی شد، زمان مهربانی طی شد
آه از این دم سردی ها، خدایا…
آه از این دم سردی ها، خدایا…
…دیگر حرفی می ماند؟
یوسف که همتش در گفت و گو با نویسندگان به اندازه ی قدش بلند است، گفت و گویی انجام داده با خسرو دوامی، نویسنده ی مقیم لس آنجلس. متن کامل این گفت وگو را می توانید در نشریه ی الکترونیکی سخن بخوانید. اگر هم نمی خوانید، دو جمله از حرف های دوامی را همین جا می آورم تا شاید رفتید و خواندید:
“این که فضای داستان غیرقابل تکرار باشد، لزوما بد نیست. من درجازدن در فضای مالوف را برای نویسنده مثل زهر می دانم. نویسنده ی غربی دائم سفر میکند. فضاهای تازه را تجربه میکند. به طور منظم تحقیق میکند<...> درد بسیاری از نویسندگان داخل، حاشیه نشینی و دوری گزیدن از جریانات و تحولات اصلی جامعه است. مگر نویسنده تا کی می تواند با پستوهای ذهنی به آفرینش ادبی بپردازد؟
– از کار جدید چه خبر؟
مجموعهای از داستانهای من با نام « رودخانه ی تمبی» قرار است در ایران منتشر شود. همچنین ۱۸ داستان از ۹ نویسنده ی لوس آنجلس هم آماده چاپ است. شاید با انتشار این مجموعه حداقل به خوانندگان جدی ادبیات داستانی نشان دهیم که لوس آنجلس فقط شهر کاباره ها و رادیو تلویزیون ها و خوانندگان نیست و تعدادی نویسنده ی جدی هم در آن قلم می زنند و نفس می کشند.”
واما خبر توقیف فیلم فرمان آرا که حتما شنیده اید. این فیلم پیش از اکران توقیف شد ولی خبر توقیف فیلم نفس عمیق را احتمالا نشنیده اید. این فیلم، کار سوم پرویز شهبازی بود. فیلم فرمان آرا را یک قاضی توقیف کرد و ارشاد پیگیر ماجراست، اما فیلم شهبازی توسط خود ارشاد توقیف شده وآن هم به دلیلی که هیچ جوری قابل رفع نیست و با کلیت فیلم مشکل دارند(اگر شهبازی اجازه داد دلیلش را هم می گویم). بد نیست این را هم بدانید که بر اساس ضوابط جدید توقیف در ارشاد، حتی کارگردان هم از داشتن نسخه ای از فیلم محروم است. به این می گویند صلابت و قاطعیت. دو خصلتی که قضات ایرانی آرزوی داشتنش را دارند!
عکس صحنه ای از فیلم نجوا دومین فیلم شهبازی که برخلاف مسافر جنوب، فیلم موفقی نبود.
