از علی خدایی، یکی از داوران سومین دوره‌ی جایزه‌ی بهرام صادقی، خواستم احساس و نظرش را درباره‌ی این مسابقه بنویسد. پیشتر محمدحسن شهسواری هم این کار را کرده بود، که می‌توانید در این لینک بخوانید. در ضمن، برای شرکت در مسابقه‌ی بهرام صادقی فقط تا پایان آبان ۱۳۹۵ فرصت دارید. برای مطالعه‌ی فراخوان این‌جا را ببینید: [+]
علی خدایی: وقتی یک نفر گفت شما چه دنیای پر از داستانی دارید، گفتم که دنیای من پر از داستان نیست، چون یاد گرفته‌ام در داستان زندگی کنم! بنابراین داستان‌ها دنیا حساب می‌شوند. سال‌هاست این اتفاق افتاده و کم‌کم داستان‌ها به طرز شگفت‌انگیزی شبیه هم می‌شوند. نوشتن داستان سخت شده است و داستان کوتاه که قرار است این‌جا جدیدترین و نوترین آن‌ها را بخوانم برایم جذاب و شادی‌افرین است.
کدام تکه‌ی نگفته این بار در این داستان‌های کوتاه خود را از لابه‌لای کلمات نشان می‌دهند؟ کدام رفتار انسانی، کدام تکه از شهر، کدام لحظه از زندگی که هنوز نامی ندارد در یک داستان کوتاه طلوع می‌کند و دنیایی را که در آن زندگی می‌کنم روشن‌تر می‌نماید. مشتاقانه در این سال‌های پاییز عمر منتظر یافتن معناهای تازه‌ام.
کاریکاتور از حامد مرتضوی