صفحهای در روزنامهی همشهری منتشر میشود با عنوان «درنگ»، برای بازخوانی تاریخ چهلسالهی فرهنگ و هنر در چهل روز. روایت موسیقایی این چهل سال بر عهدهی سحر سخایی است که در پی کشف و روایتِ موجزِ روح زمانهی هر سال از دل یک اثر…
سحر سخایی در این روایتها از موسیقی ایران، در پی کشف و روایت روح زمانهی هر سال از دل یک اثر یا آلبوم موسیقی است؛ هر روز یک اثر بهنمایندگی از یک سال. تا امروز پنج شماره از آنها منتشر شده که میتوانید آنها…
رضا شکراللهی: واکنش امروز امروز روزنامهی همشهری به ماجرای نوازندگان خیابانی رشت و ویدئوی آزاردهندهای که در چند روز اخیر دستبهدست شد، واکنشی است قابل توجه و ستایش: سرمقالهی علیرضا محمودی، دبیر گروه ادب و هنر، در صفحهای اول با عنوان موسیقی در خیابانهای…
داریوش محمدپور: سهراب پورناظری، هنرمند جوان خوشذوق، مصاحبهای کرده و در آن، بعد از تقریباً چهار دهه از عمر ـ یا در واقع پایان کانون چاووش ـ زبان به انتقاد از آن گشوده است. خلاصهی حرفش این است: کانون چاووش، هنرمندانِ سرشناس آن دوره،…
رضا شکراللهی: رفیق نازنینمان، میرزاده، در توئیتر یادآوری کرد که شعر ایران ای سرای امید در کتاب فارسی کلاس پنجم با غلط منتشر شده است. چرخی زدم و دیدم انگار اشتباهی است فراگیر، بهخصوص در بندِ پایانی آن. متن کامل و درستِ این ترانهی میهنی مشهور…
ترانهی غروب کوهستان ناهید داییجواد را اولبار ۲۴ سال پیش شنیدم. از ترانههایی است که توی گنجهی موسیقیام نگهش میدارم و به اینسادگی بیرونش نمیکشم. امروز، از صبح که چشم باز کردهام، دیدم بعد از حدود هفت سال، باز دارم آن را زمزمه میکنم.…
وقتی از چیزی بیشتر از حد انتظارم کیفور میشوم، از تعریفِ کیفوری خودم سر باز میزنم. شاید از خودخواهی محض یا شاید هم از ناتوانی در بیان. شبیه معتادانی که نشئه میشوند و وقتی ازشان میپرسی کیف احوال؟ نهایت سر بالا میاندازند و درمیمانند…
م.ب*: ابراهیم رئیسی گفته است: «کسانی مخالفت با لغو کنسرتها در مشهد را مطرح میکنند تا بحث کرسِنت مطرح نشود. کنسرت مسئلهی کشور است واقعاً؟ بیکارها و فقرا نمیخندند به ما؟ نمیگویند ما شکممان گرسنه است؟» من به عنوان شخصی که هفت جد و…
سرم امشب اگر روی بالش مرگ باشد و بپرسندم که راضی هستم به مردن یا نه، قطعاً میگویم بلی. همین که کنسرت پردگیان باغ سکوت کیهان کلهر را دیدم و شنیدم و نوشیدم، بس است. کیست اهل دل و موسیقی، حالا دیگر، که نداند…
لئونارد کوهن یکی از موردهای عجیب روزگار ما بود. یکی از موردهای عجیب بزرگ که روزگارشان به سر آمده و یکی یکی در حال رفتن اند. عنقریب از کوهستان پرقلهی هنر و ادبیات جهان (و ایران نیز) چیزی باقی نمیماند جز صحرایی نهایت پرتاغ.…