رضا شکراللهی: خطِ فارسی کم بیمار است و دچارِ تشتّتِ ذاتی و عرضی، بی‌دقتیِ مؤلفانِ کتاب‌های درسی هم گاهی می‌شود قوزٌ علی قوز. در صفحه‌ی ۵۵ کتابِ نگارشِ فارسیِ پایه‌ی هشتم نوشته‌اند قاعده این است که هرگاه بخش دوم کلمه‌های ترکیبی با نشانه‌ی «آ» شروع شود، فاصله از میان دو بخش برداشته و علامت مد حذف می‌شود. پس «پیش آهنگ» را می‌نویسیم «پیشاهنگ». حالا من چه بگویم به دانش‌آموزی که از من می‌پرسد پس چرا «دانش‌آموز» را نباید «دانشاموز» بنویسیم؟…
زخم‌ها همیشه تازه می‌مانند، مثل گل‌هایی که آب‌شان بدهی. و شاید روح ۱۳۸۹ آنجا بود که همیشه اسم تو بوده، اول و آخر حرفام، بس که اسم تو رو خوندم، بوی تو داره نفسام…
درباره‌یِ نشانه‌یِ اضافه مقاله‌هایِ بسیار نوشته شده، اما در ضرورتِ حضورِ همیشگیِ آن در خط کم گفته شده است. این مقاله می‌کوشد این ضرورت را نشان دهد…
روایت تصویری زندگی فردی مرکوری در این فیلم یکپارچه به نظر می‌رسد، اما ساختار روایی آن یکپارچه نیست. فیلمنامه‌نویس و کارگردان این فیلم، لابد به دلیل خلأ نیمه‌تاریخی، ترجیح داده‌اند روایت زندگی فردی مرکوری را موزائیکی درآورند؛ پریدن از این کاشی به کاشی بعد.…
فکر کن ما در گذشته ایستاده‌ایم، سال‌ها پیش از ۱۳۸۸. در ابتدای این مرور چهل‌ساله شاید. و تو قرار است از ۱۳۵۸ برایم سی سال بعد را ترسیم کنی. بگو. می‌شنوم…
در انتهای محوطه‌ی باغ، کلبه‌ی چوبی تک‌اتاقه‌‌ای است که خلوتکده‌ی وولف برای نوشتن بوده است. آلونک وولف ایوان کوچکی هم دارد. در همین اتاق بود که او بسیاری از کتاب‌هایش از جمله خانم دالووی و خیزاب‌ها را نوشت. در روز دیدار ما درِ آلونک…
گزافه نیست اگر فن ویرایش زبانیِ فارسی را به دو دورۀ پیش از «غلط ننویسیم» و پس از «غلط ننویسیم» تقسیم کنیم. تأثیر شگفت‌انگیز «غلط ننویسیم» بر بسیاری از ویراستاران ایرانی، نگاهی را بر آنان تحمیل کرده است که حتی تصور نگریستن به ویرایش…
سال۱۳۷۱ در موسیقی دستگاهی ایران، سال ایرج بسطامی است. بسطامی همراه با گروه دستان و در رأس‌شان حمید متبسم، آلبوم «بوی نوروز» را منتشر کردند. هم بسطامی صدایی تازه با وسعتی کم‌نظیر در فضای موسیقی کلاسیک ایرانی بود که پشتوانه‌ی شاگردی محمدرضا شجریان را…
داشتم جان می‌کندم تا شیوایی و پاکیزگی نثر فراخوانِ «آزمون ویراستاری برای مشاغل خانگی»، از جمله «آذربایجان» شدن نام استاد «آذرنگ» در متن اعلان، را بلع و هضم کنم تا بعد با روحی ناشاد و ضمیری ناامیدوار به امر تدبیر در این ملک، بپردازم…
ژیلا مساعد نخستین مهاجر سوئدی است که در تاریخ ۲۳۲ ساله‌ی آکادمی نوبل ادبیات به عضویت آن درآمده است. مساعد در سال ۱۳۲۷ در ایران متولد شد و سال ۱۹۸۶ به سوئد مهاجرت کرد و ۱۰ سال پس از ورود به سوئد، اولین کتاب…