پایان باز از ادیسه‌ی فضایی تا طعم گیلاس پرویز شهبازی: پایان باز (Open ending) و یا پایان مبهم (Ambiguous ending) ـ اصطلاحی که غربی‌ها بیشتر استفاده می‌کنند ـ روشی است که فیلمساز در پایان فیلم، چیزهایی را حل‌نشده رها می‌کند تا تماشاگر آن را…
حسین عرفانی از کشف‌های درخشانِ علی کسمایی، مدیر دوبلاژ نابغه‌ی سینما، بود. آرمان ریاحی: جای بسی تأسف که در روز ملّی سینما، این سینما یکی از برجسته‌ترین دوبلورهایش را از دست داد. تقارنی نمادین تا بدانیم جایگاه استعدادهای راستین را با رنگ و آرایش…
هیچ‌گاه جوان اوّل سینما نبود. در فضای انقلابی پس از انقلاب جایی برای سوپراستارهای جوان‌پسند در سینما دیده نشده بود. شاید به همین دلیل کارگردان‌های باقی‌مانده از موج نوی سینما به نسل انتظامی میدانی برای هنرنمایی دادند که پیش از آن امکانش نبود و…
مدرسه سینمای مستند را با این باور آغاز می‌کنیم که آموختن فیلمسازی جز از راه فیلم دیدن و بهره‌گیری از تجربه‌ی فیلمسازان و فیلم ساختن میسر نمی‌شود. دوره‌ی یک‌ساله‌ی مدرسه‌ی مستندسازی «خوانش» طوری برنامه‌ریزی شده که تا پایان دوره، هریک از هنرآموزان یک فیلم…
در جهان ناصر ملک مطیعی خوشی‌های کودک‌مآبانه، سرمستی و ولنگاری و بی‌غمی راه نداشت. او مانند اسلاف خود فکر می‌کرد. همان پهلوانان و عیّاران بی‌هیاهویی که در شهرها و محلّه‌هایشان، حوزه‌های قدرت و قلمروها و شهرت خود را داشتند. باج‌خور و تَلَکه‌کن نبودند و…
امین حسینیون: در فیلم «جلادها هم می‌میرند» (۱۹۴۳)، که فریتز لانگ آن را بر اساس متن برتولت برشت ساخت، نازی‌ها عده‌ای را گروگان گرفته‌اند و گفته‌اند اگر چریکی که فرمانده آلمانی پراگ را کشته خودش را تسلیم نکند، به ترتیب همه را اعدام خواهند…
علی قنواتی: این رشته‌توییت به دنبال قضاوت رفتار حاتمی‌کیا نیست. این که او حق داشت ناراحت باشد یا نه، و حتی اگر حقی داشت، رفتارش درست بود یا نه، موضوع اصلی این یادداشت نیست. باز هم می‌خواهم ریشه‌ی اتفاقات را شرح بدهم و از…
جذابیتِ حیرت‌آور فیلم ونسان دوست‌داشتنی (Loving Vincent) فقط به داستان آن نیست، چه عاقبت هیچ گرهی از ماجرای شلیک ون‌گوگ به خودش و مرگ رازآمیز او در ۳۷سالگی باز نمی‌کند. هرچند، تماشاگر با همه‌ی اطلاعات قبلی‌اش مبهوت داستانی می‌شود که در ژانر جنایی روایت…
هم جری لوئیس آن‌قدر پیر بود به‌هنگام مرگ و هم نسل ما آن‌قدر پا به سن گذاشته که خبر درگذشت او جز بر دل شماری از ما غبار غم ننشاند. غم که نه، تلنگری برای افتادن در تونل زمان و بازگشتِ آنی به دورانی…
سال‌ها سال پیش، تهران جایی بود که آب و هوای کوهپایه‌ای‌اش جان می‌داد برای ییلاق بزرگان و نجیبان و اشراف، که نهرهای زیبا داشت و هوای روح‌افزا و شکارگاه‌های مبسوط و... وقتی یک شاه جهانگیرِ جهانسوز عزم کرد که این جا را دارالخلافه‌ی خود…