درباره‌ی ارتباط موسیقی دستگاهی ایران با شعر و ادبیات غنی فارسی سخن بسیار گفته شده است، حتا ردیف‌های سازی اغلب برای فراگیری و اجرا با ابیاتی همراه می‌شوند و اصطلاح «جواب آواز» که به نوعی موید محوریت آواز در این موسیقی نیز هست، مستقیم یا غیر مستقیم، به وابستگی این موسیقی به شعر و کلام اشاره دارد. اما آیا این ارتباط ظاهری و روساختی است؟ یا زیرساخت‌هایی در موسیقی سنتی ایرانی (موسوم به موسیقی دستگاهی) چنین ارتباطی را اجتناب‌ناپذیر کرده است؟
نشست هفتگی شهرکتاب در روز سه‌شنبه هفتم دی ساعت ۱۶:۳۰ به بررسی و تبیین تجلی زبان فارسی در ساختار موسیقی دستگاهی ایران اختصاص دارد که با سخنرانی دکتر نگار بوبان در مرکز فرهنگی شهرکتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود. در این نشست ارتباط زبان و موسیقی از منظر ریتم و زبان‌شناسی بررسی می‌شود. ورود برای همه‌ی علاقه‌مندان آزاد است.
بدون نظر