دفتر دوم «نگره» که به نقد کتاب‌های منتشرشده در هر فصل، با زمینه‌ی ادبیات داستانی اختصاص دارد، منتشر شد. این دفتر را که زیر نظر فتح‌الله بی‌نیاز، شهلا زرلکی و مسعود میرزایی منتشر شده، در کتاب‌فروشی‌ها می‌توانید بیابید.از کتاب‌های نقد شده در این مجموعه، می‌توان به «فانتوماس علیه خون‌آشام‌های چند ملیتی» اثر خولیو کورتاثار، ترجمه‌ی کاوه میرعباسی، «ریشه‌های رمانتیسم» اثر آیزیا برلین، ترجمه‌ی عبدالله کوثری، «تجاوز قانونی» اثر کوبو آبه، ترجمه‌ی علی قادری، «زنی با چکمه‌ی ساق‌بلند سبز» اثر مرتضی کربلایی‌لو، «از چشم غربی» اثر جوزف کنراد، ترجمه‌ی احمد میرعلایی، «سالمرگی» اثر اصغر الهی، «نقد ادبی و دموکراسی» اثر حسین پاینده و… اشاره کرد. هم‌چنین مقاله‌ای درباره‌ی «حلقه‌ی باختین» در این مجموعه آمده است.
منتقدان این دفتر: جواد اسحاقیان، فتح‌الله بی‌نیاز، کامران پارسی‌نژاد، مهدی پاک‌نهاد، شاهرخ تندرو صالح، پدرام رضایی‌زاده، علیرضا سیف‌الدینی، محمد حسن شهسواری، سجاد صاحبان‌زند، سعید طباطبایی، رسول عبدالمحمدی، الهام عظیم، محسن فرجی، محمدرضا گودرزی، محمدرضا مرزوقی، طلا نژاد‌حسن و آرش نقیبیان.
مؤخره‌ی این دفتر، مطلبی‌ست با عنوان «نگره علیه نگره» که شهلا زرلکی آن را در نقد این دفتر نقد نوشته است. بخشی از این مطلب: آن‌چه می‌تواند فلسفه‌ی وجودی یک دفتر تخصصی نقد را توجیه کند، اطمینان از حضور منتقدانی مجهز به «دانش نقد» است. و واضح است که دانش نقد در آشنایی با چند اصطلاح رایج ادبی خلاصه نمی‌شود. همان‌گونه که استفاده از نظریه‌ها و تئوری‌های علمی این دانش نیز به تنهایی یک متن نقادانه‌ی خواندنی نمی‌آفریند. در به ثمر رسیدن یک متن منتقدانه بهره‌مندی از دو ابزار ضروری به نظر می‌رسد: ابزار نخست همان دانش اکتسابی نقد است… و اما ابزار دوم، دانشی اکتسابی نیست… برخورداری از «نگاهی تحلیل‌گرایانه» یک ویژ‌گی ذاتی و ضروری در کار نقد به شمار می‌آید… این نظریه زمانی تقویت می‌شود که بپذیریم متنی به نام «نقد» به مثابه یک متن مستقل ادبی، هویتی جداگانه برای خود دارد… [برگرفته از سایت والس]
بدون نظر