فقط یک نیم‌فاصله تا پیامبری!

“عصبانی نشوید، حال خودم هم دارد به‎‎هم می‎‎خورد از این «نیم‎‎فاصله». درباره‎‎ی موضوع دیگری می‎‎خواهم بنویسم، درباره‎‎ی «قابیل» که یک‎‎ساله شده و فاصله‎‎اش تا پیامبری در نشریات ادبی اینترنتی آن‎‎قدر کم است که ترجیح دادم بگویم «نیم‎‎فاصله». و اما قابیل: هر اندازه که یوسف علیخانی در «شیوه»ی وبلاگ‎‎نویسی‎‎اش به خطا رفت و غیرموفق نمود، با قابیل نه تنها از گذشته‎‎ی خود پشیمانی ابراز کرد که بسیار جبران کرد کاستی‎‎ها را، به‎‎خصوص پر کرد جای یک جای خالی بزرگ را که جای خودش بود. با تعریف شخصی‎‎ام از نشریه‎‎ی اینترنتی که پیش از این داده‎‎ام، قابیل سر تا پا یک نشریه‎‎ی اینترنتی در عرصه‎‎ی ادبیات است، و نه یک نشریه‎‌ی ادبی در عرصه‎‎ی اینترنت…”

متن کامل این یادداشت مرا می‌توانید در جشن‌نامه‌ی یک‌سالگی قابیل بخوانید. بیش از بیست یادداشت که همگی خواندنی‌اند در این جشن‌نامه منتشر شده، ولی برای آن‌ها که حوصله‌ی کم‌تری دارند، می‌توانم چند تا پیشنهاد بدهم. اول از همه ـ در کمال خودخواهی ـ یادداشت خودم را بخوانید که در آن شمار زیاد محسنات قابیل به چاقی ایرادهای کم‌شمار آن در شده! از یادداشت یوسف علیخانی، سردبیر قابیل هم که بگذریم، یادداشت همکار پشت‌پرده‌اش محسن بنی‌فاطمه را از دست ندهید که بسیار خلاقانه و دردمندانه است. فتح‌الله بی‌نیاز را هم اگر می‌شناسید، نوشته‌اش را از دست ندهید. اگر نمی‌شناسیدش هم از دست ندهید، چون موضوعی که به این بهانه طرح کرده، بسیار جدی، قابل‌تامل و تحلیلی‌ست. نوشته‌ی محمدهاشم اکبریانی را هم باید پیشنهاد کنم که بد جوری دست به دل‌مان گذاشته و انگشتش را بد جایی فرو کرده! نام‌آشنایان دیگری هم نوشته‌اند در این جشن‌نامه که خواهید دید. نظری هم اگر درباره‌ی هر کدام داشتید، پای‌اش بنویسید. سخن کوتاه؛ اگر روی هیچ‌کدام از لینک‌هایی که داده‌ام هنوز کلیک نکرده‌اید، نشانگر موس مبارک را ببرید روی لوگویی که می‌بینید و سبابه‌ی محترم‌تان را اندکی بفشارید!