محسن پرویز بعد از حدود پنج سال از صندلی معاون وزیر ارشاد بلند شد و «بهمن دری اخوی» بر آن نشست. قطعاً مشکل از من است که نامش را هم تا پیش از نشر این خبر نشنیده بودم. دست به جست‌وجو شدم در وب. همه‌ی آن‌چه پیدا کردم، کم‌تر از سی خبر و گزارش بود (تا لحظه‌ی انتشار خبر) که نیمی از آن، همین خبر انتصاب او در سایت‌های خبری بود و نیم دیگر، خبر مهرماه پارسال «برگزیدگان جشن ربع قرن دفاع مقدس» که بندی از آن به این قرار بود: داوران شاخه‌ی جُنگ جشنواره، مجموعه‌ی سه جلدی «حماسه مقاومت؛ یادمان هشت سال دفاع‌مقدس» از انتشارات معاونت فرهنگی تبلیغات ستاد فرماندهی کل قوا و به اهتمام بهمن دری اخوی، بهروز اثباتی، محمدباقر شمسی‌پور و محمدقاسم فروغی را به عنوان اثر تقدیری معرفی کردند.
به جان خودم، همین.
داشتم ناامیدتر می‌شدم که بخت یارم شد و دیدم ایسنا متن کامل‌تری از خبر انتصاب بهمن دری اخوی منتشر کرده که در آن چنین آمده است:
ـ نویسنده‌ی بیش از هزار مقاله، تحلیل، تفسیر و نقد در حوزه‌های انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، ادبیات ایران و جهان و رخدادهای داخلی و خارجی در رادیو، مطبوعات و نشریات
ـ سردبیری مجله‌ی پیام انقلاب
ـ رییس انتشارات کل سپاه
ـ قائم‌مقام اداره‌ی ویژه‌ی کتاب وزارت ارشاد
ـ سردبیر هفته‌نامه‌ی سروش
ـ معاونت فرهنگی و قائم‌مقام انتشارات صداوسیما
ـ معاونت فرهنگی ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز
ـ صاحب تألیفاتی چون «ولایت مطلقه فقیه اصل دین است»، « فرهنگ شعارهای انقلاب اسلامی»، «حماسه مقاومت»، «فیلم‌شناسی دفاع مقدس»، «راه اندیشه»، «خدمات متقابل ادبیات و سینما» و «مارمولک‌های خانه‌به‌دوش»
پ.ن
۱) لعنت به گوگل و اینترنت که با این همه مقاله و تفسیر و کتاب و مسئولیت از یک ایشان، نه عکسی از او به آدم نشان می‌دهد نه کم‌ترین نشانی از این همه کار و اثر. حالا هی بگویید اینترنت آلت دست فتنه‌گران نیست!
۲) در همین چند ساعت اخیر دیدم دوستانی را خصوصاً از اهل کتاب که شادمان شده‌اند از رفتن محسن پرویز. برای شادی‌شان اندکی، فقط اندکی طول عمر آرزو می‌کنم.
بدون نظر