وقایع تهرانیه

من هم تجربه‌های درخشانی دارم از کباب‌شدن‌های بسیار، وقتی که خواسته‌ام ثواب کنم. یا نکند صواب؟ کم نیستند کسانی که شباهتِ آوایی دو کلمه آن‌ها را به اشتباه می‌اندازد. مثل ثنا و سنا که اولی یعنی ستایش و دوّمی یعنی روشنایی. یا همین صواب…

خیلی‌ها یادشان نمی‌آید روزگاری را که در لحظه‌ی تحویلِ سال چهارزانو می‌نشستیم بر سر سفره‌ی هفت‌سین و نفس نمی‌کشیدیم تا حد خفه‌شدن و زل می‌زدیم به تخم‌مرغِ روی آینه تا تکان خوردنش را ببینیم در لحظه‌ی تحویل سال. اگر موفق می‌شدیم ببینیم، لابدّ آن…

مشکل که یکی دو تا نیست؛ سه تا ست. مشکل همه‌ی ما این است که رسم‌الخط فارسی به آشفته‌بازار کشور چین می‌ماند. مشکل بعضی‌ از ما هم این است که در همین بازار آشفته، بعضی‌ دیگر دوست دارند فاتحه‌ی «واو معدوله» را بخوانند و…

پول چرک کفِ دست است، ولی نمی‌دانم چرا آدمِ چرکو، تودل‌بروتر و معتبرتر از آدم پاکیزه و پاک‌دست است! عینِ منِ دست‌تمیز اما بی‌اعتبار که می‌خواهم خلاصه‌داستانِ پدرجدِّ واژه‌‌های تومان و ریال و روزگارِ معنایی واحد پول ایران در دوره‌های گوناگون را برای‌تان بنویسم …

کسی از دوستش می‌پرسد: قبراق درست است یا غبراغ یا غبراغ یا غبراق؟ و دوستش جواب می‌دهد: Ghebragh . از این واژه‌ی چنداملایی که بگذریم، خودِ فینگلیش نوشتن اصل ماجرا ست که همان را هم به فنلاندی می‌گوییم فینگلیش…

خانم، لفت نده. به نظرم رودرواسی نکن و لفت بِده. خب لفت می‌دادی، خلاص. فلانی شاکی شد، خیلی سریع لفت داد! مگر می‌توان هم لفت داد، هم خیلی سریع این کار را کرد؟…