داشتم جان میکندم تا شیوایی و پاکیزگی نثر فراخوانِ «آزمون ویراستاری برای مشاغل خانگی»، از جمله «آذربایجان» شدن نام استاد «آذرنگ» در متن اعلان، را بلع و هضم کنم تا بعد با روحی ناشاد و ضمیری ناامیدوار به امر تدبیر در این ملک، بپردازم…
آرمان ریاحی: مزخرفات فارسی کتاب پُرمایه و شادی است. در گذشته آقای ابوالحسن نجفی «غلط ننویسیم» را با لحنی جدّی و آموزگارانه برای مخاطبانی نوشت که نویسندگی بخش مهمّی از کارشان بود؛ کتابی مرجع که هدفش آموزش دانشجوها، داستاننویسها و روزنامهنگارها بود. ولی رضا…
بحث دربارهی درستنویسی در رسانهها و شبکههای مجازی هم تکراری و ملالانگیز شده و هم نشان میدهد که بر سر این موضوع اجماع نظر وجود ندارد. آنها که رویکرد زبانشناسانه دارند، هر تغییر و تحول درست و غلطی را به حساب پویایی زبان میگذارند…
در چند سال اخیر متوجه شدهام ما فقط ویراستار نداریم؛ شغل (یا سرگرمی) دیگری هم داریم با عنوان «وویراستار». البته دلیلش را دقیقاً نمیدانم که مربوط میشود به اوضاع بدِ اقتصادی است یا جذابیت عنوان ویراستار یا «خب این که کاری نداره!» فقط این…
بعضی از کامنتها حیف است که در حد کامنت باقی بمانند. مثل آنچه یکی از اهل قلم با نام «روحالله» در پای مطلب مفصل قبلی در بارهی «توسط» نوشته است؛ پژوهشی مختصر در ادبیات کلاسیک فارسی و جستجوی «توسط» در این متون با بررسی…
یادداشت آموزشی توسط مهدی جامی در بارهی «توسط» را میخوانید با توضیحی کوتاه که توسط خودم نوشته شده است! به اضافهی چندخطی که توسط داریوش آشوری در این باره نظر داده شده! و برای آنکه مطلب تقریباً جامع باشد، بخش مربوط به «توسط» در…