زخم‌ها همیشه تازه می‌مانند، مثل گل‌هایی که آب‌شان بدهی. و شاید روح ۱۳۸۹ آنجا بود که همیشه اسم تو بوده، اول و آخر حرفام، بس که اسم تو رو خوندم، بوی تو داره نفسام…
فکر کن ما در گذشته ایستاده‌ایم، سال‌ها پیش از ۱۳۸۸. در ابتدای این مرور چهل‌ساله شاید. و تو قرار است از ۱۳۵۸ برایم سی سال بعد را ترسیم کنی. بگو. می‌شنوم…
سال۱۳۷۱ در موسیقی دستگاهی ایران، سال ایرج بسطامی است. بسطامی همراه با گروه دستان و در رأس‌شان حمید متبسم، آلبوم «بوی نوروز» را منتشر کردند. هم بسطامی صدایی تازه با وسعتی کم‌نظیر در فضای موسیقی کلاسیک ایرانی بود که پشتوانه‌ی شاگردی محمدرضا شجریان را…
صفحه‌ای در روزنامه‌ی همشهری منتشر می‌شود با عنوان «درنگ»، برای بازخوانی تاریخ چهل‌ساله‌ی فرهنگ و هنر در چهل روز. روایت موسیقایی این چهل سال بر عهده‌ی سحر سخایی است که در پی کشف و روایتِ موجزِ روح زمانه‌ی هر سال از دل یک اثر…
سحر سخایی در این روایت‌ها از موسیقی ایران، در پی کشف و روایت روح زمانه‌ی هر سال از دل یک اثر یا آلبوم موسیقی است؛ هر روز یک اثر به‌نمایندگی از یک سال. تا امروز پنج شماره از آن‌ها منتشر شده که می‌توانید آن‌ها…
یکم مهرماه زادروز محمدرضا شجریان است؛ ۷۵ساله می‌شود این نغمه‌سرای بی‌نظیر. می‌خواهم از سه تصنیف او بنویسم که هر بار آن‌ها را می‌شنوم، خاطره‌ای را در یاد من زنده می‌کند که نمی‌توانم از آن گذشت. و دعوت کنم دیگران هم از ترانه‌های محبوب‌شان بنویسند.…
دو ضربیِ بیات ترک یکی از ساخته‌های ابوالحسن صبا ست که شاید از نظرِ ساختار ملودیک، مهم‌ترین اثر صبا باشد. این اثر را صبا نخستین بار برای یک ویولون تنها ساخت و اجرا کرد. هفت اجرای متفاوت از این اثر زیبا را می‌توانید در…
