رئیس سازمان میراث فرهنگی دیروز اعلام کرد: “حسین رضازاده یک جاذبه‌ی گردشگری ورزشی‌ست.” حسین رضازاده از شغلش کناره می‌گیرد، یک لباس تنگ مخصوص وزنه‌برداری تنش می‌کنند و می‌گذارندش روی یک سکّوی وسط میدان اردبیل، و همه چیز برای برگزاری تورهای یک‌روزه‌ی گردشگری خارجیان آماده می‌شود. شما اگر جای بانوی شیک‌پوشی باشید که به عنوان راهنمای تور، پای حسین رضازاده ایستاده و با هیجان، ویژگی‌های اثر مورد نظر را توضیح می‌دهد، چه توضیحاتی می‌دهید؟
اگر قرار باشد برای جبران درآمد کم نفت ایران، جاذبه‌های گردشگری دیگری هم‌چون سیاسی، سینمایی، نویسندگی، هنری، فمینیستی، روزنامه‌نگاری، شاعری، وبلاگی، و جز این‌ها هم ایجاد شود، شما چه کسانی را پیشنهاد می کنید؟ لطفاً دست‌ِکم در یک رشته با بیان دلیل، کامنت بگذارید. اگر نگذاشتید، دست‌ِکم به یاد عمران صلاحی یک لبخند کوچولو بزنید، روز قیامت جلوی من یکی را نگیرد.
پیوندها:
:: طنزنوشته‌ی زیبای محمدحسن شهسواری و انتشارش به همین بهانه [لینک]
:: طنزنوشته‌های ویژه‌ی دیگران را می‌توانید در این صفحه از بلاگچین بیابید. [لینک]
بدون نظر