این دوست نادیدهی ما آقای شکیبزاده که مدیر گروه وبلاگهای روزنامهنگاری در سایت پرشینبلاگ است، زحمت کشیده و برای مسئولان وزارت ارشاد نامه نوشته که در جشنوارهی امسال آثار بلاگرهای روزنامهنگار هم بیایند وسط ماجرا و غرفه بگیرند و شلوغ بازی دربیاورند و خلاصه از این حرفها. الحق که انسان شریفی ست این آقای شکیبزاده، خصوصا که همت کرده برای ماها هم که وبلاگمان جزو لیست وبلاگهای روزنامهنگاری ست، پیغام گذاشته که هم موضوع را بازتاب بدهیم و هم نظرمان را بگوییم.
حقیقتش ابراز وجود کردن به عنوان یک تشکل یا یک گروه بلاگر در میان گروههای اجنماعی چندان هم بیفایده نیست. دست کم شاید بتوان به شمار کاربران اینترنت اضافه کرد و یا به آنها پیشنهادهای فرهنگی داد. این مساله کارکردی دوجانبه دارد و سوای تنوعی که میتواند به جشنوارهی مطبوعات بدهد، میتواند خود بر رونق بلاگیدن آن هم از نوع روزنامهنگاریاش بیفزاید، اما این که ما از مسیولان بخواهیم بلاگرهای روزنامهنگار را هم به حساب بیاورند برای من یکی چندان خوشایند نیست و اساسا وضعیت مطبوعات در ایران چنان است که به نظر من بهترین کمک به آن پر وبال ندادن به این جور امور تشریفاتی آن هم از نوع دولتی ست. بلاگنویسی ذاتش با یلگی و آزادی همراه است و شریک شدن در مناسبات دولتی به هرشکل، ناقض این ویژگی اساسی ست؛ چرا؟ در نظر داشته باشید که انگیزهی اصلی گسترش بلاگنویسی، نیاز به انتشار عقاید و اخبار فارغ از هرگونه بده بستان حکومتی و غیرحکومتی بوده است و وقتی پای حکومتی به میان میآید که آزادی بیان در ساختار آن اساسا جایی ندارد، شرکت کردن در مناسبات دولتی یک جور گام برداشتن در مسیر آلودهکردن این فضای باز است، چه بخواهیم و چه نخواهیم.
از اینها گذشته، به گمان من شان وبلاگهای روزنامهنگاری در ایران چنان است که این مقامات دولتی هستند که باید برای حضور بلاگرهای روزنامهنگار در جشنوارهی مطبوعات درخواست بنویسند و نه بلاگرها؛ موافقاید یا مخالف؟
بدون نظر