فیلتر هستم و نیستم!

خیالملن راحت شد. باخو.د گفتیم ای دل غافل! دیدی چی شد. ما چه قدر ساده دل و خام بودیم. داشتیم خودمان را دستی دستی به خلاف می کشاندیم, به چه قیمتِ؟ به بهای دلبستکی به دریچه ای که وقتی پای آن می نشستیم, چشم اندازی که از قاب آن می دیدیم چشم های کم سویمان را نوازش می کرد. داشتیم موافق یا مخالفِ تصاویری که می آمدندو می رفتند تادر حافظه تاریخی مجازی ثبت شوند عادت می کردیم تا با غیبت قند در چای تلخ دیابتیمان, شیرینی ِیِِ خوانشِ نوشته های خوابگرد را با چای “خوابگردپهلو” مز مزه کنیم.
طبق عادت چایمان را آماده کردیم. امروزک ( پسرم ) و نیمروزک (دخترم) هم زنگ تفریحشان بود. همسرم نیمروز هم که اصلا می خواهد سر به تن فضای مجازی نباشد. رفتیم سراغ لیست علاقه مندی هایمان, انتخاب کردیم, دکمه ورود را زدیم. خیلی طول کشید. دریچه باز نشد. امروزک که مسئول رتق و فتق امورمجازی است. گفت: بابا سایت فیلتر شده است. این را با طعنه و کنایه گفت تا آتو از ما داشته باشد. چون ما درخانه عضو افتخاری نظارت و ساماندهی فضای مجازی هستیم! و هر نوع دور زدن فیلتریگ را رسد می کنیم. البته خدا می داند! چه رو دست هایی از کم اطلاعی مان از بچه ها که نخورده ایم, بچه های امروز الحمدا… کارشان را خوب بلدند! به فکر فرو رفتیم با خود گفتیم دیدی چی شد! حالا یک جایی پیدا شد که هم خوش گوار بود و هم قلقلکمان می داد. حالا جه کنیم؟!
بی ملاحظه و بی آنکه وقعی به تمایلات محافظه کارانه ی خودمان بنهیم, امروزک و نیمروزک را خطاب فرار دادیم, با تحکم گفتیم: فیلتر شکن دارید؟!
امروزک و نیمروزک مانند جن دیده ها نگاهمان کردند, رو به هم, به یکدیگر چشم دوختندو زدندزیر خنده حالا نخند کی بخند. چند روز است که هر وقت چشمشان به من می افتد می خندند. سعی می کنیم به روی مبارک نیاوریم, اما نیمروز را چه کنم که با نیش زبانش هی می کوید: چته مرد کشتی هات غرق شده؟!
نمی دانم حالا که بخیر گذشته و دریچه خوابگرد بی فیلتر شکن یاز شده, می توانم پاسخشان را با خند ه بدهم؟! یا دو باره فیلترینگ, خیطم می کند !

الان که من با صبانت اومدم و مشکل نداره. راحت باز شد