“ایران اول باید وجود پیدا کند تا بر وجودش اثر مترتب شود. وجود داشتن ایران هم، وجود افکار عامه است. وجود افکار عامه بسته به این است که جماعتی ولو قلیل باشند، از روی بی غرضی در خیر مملکت کار بکنند و متفق باشند. اما افسوس، بس که گفتم زبان من فرسود.”
محمدعلی فروغی (۱۳۲۱-۱۲۵۴) مترجم، ادیب و سیاست‌مدار مشهور و محبوب، یادداشتی دارد که آن را در پاریس نوشته است. زمانی که با هیئتی به ریاست مشاورالممالک برای شرکت در کنفرانس صلح می‌روند و روزهایی تلخ بر آن‌ها می‌گذرد از بی‌توجهی دولت و بلاتکلیفی‌شان. او در این یادداشت وضع ناگوار ایران بعد از جنگ جهانی اول را از نگاه خودش شرح می‌دهد و از بی‌کفایتی دولت‌مردان گله می‌کند و بر بی‌رگی مردم آه می‌کشد. خلاصه‌ی ماجرا و متن کامل این مقاله‌ی بس خواندنی را با تیتر «ایران نه دولت دارد، نه ملت» می‌توانید در این صفحه بخوانید. سطرهای پایانی این مقاله همان است که در بالا خواندید.
بدون نظر