از داستان‌های بی‌ویرایش امروز
نویسنده: فاطمه کروبی
به دنبال اشغال و تصرف مجتمع مسکونی، سایر شرکاءِ ملکِ تصرف‌شده از اعمال حقوق مالکانه و انتفاع از ملک خود محروم و نیروهای امنیتی به جای آنان منتفع گردیدند. از روز اول آقای کروبی اعلام کردند که آماده‌ی انتقال به هر مکانی از جمله زندان اوین هستند، اما راضی به تصرف غیرقانونی اموال سایر شرکاء نمی‌باشند. بعد از ۵ ماه رایزنی، فرزندان منزلی در جماران تهیه کردند تا حبس بدون حکم، بدون ایجاد مزاحمت در حقوق دیگران و در منزل شخصی‌مان ادامه یابد. بعد از انجام کلیه‌ی امور و انتقال سند قطعی، مأموران اعلام کردند که جماران منطقه‌ی مناسبی نیست و مکان حبس باید به انتخاب آنان باشد.
به دنبال پافشاری همسرم در تاریخ ۹ مرداد ماه، به‌طور موقت ایشان با حضور تعدادی از نیروهای امنیتی به آپارتمانی یک‌خوابه منتقل شدند و عملاً امکان حضور من در آن‌جا منتفی گردید. این آپارتمان کوچک پذیرای ۴۵ روز گذشته کروبی و زندانبانان وی بوده است.
مقامات امنیتی که نگرانی خانواده نسبت به وضعیت سلامتی ایشان به‌ویژه قلب و دستگاه تنفسی را درک کرده‌اند، تنها راه خروج از آپارتمان مذکور را منوط به اجاره‌ی مکان دیگر اعلام نموده‌اند:
۱) انتخاب مکان با ما است.
۲) امضا کننده‌ی قرارداد اجاره نباید عضوی از خانواده باشد.
۳) امضا‌کننده قرارداد در هنگام امضا باید پیشاپیش چک‌های یک‌سال را تقدیم کند و نباید از آدرس ملک و جزئیات باخبر باشد.
دراین راستا یک‌ماه پیش مبلغی به‌عنوان پیش‌پرداخت از من دریافت کردند و سایر چک‌ها را از یکی از اعضای سابق دفتر که برای امضا و تقدیم مال‌الاجاره خوانده شده بود، اخذ کردند… [+]
بدون نظر