مدرسه سینمای مستند را با این باور آغاز می‌کنیم که آموختن فیلمسازی جز از راه فیلم دیدن و بهره‌گیری از تجربه‌ی فیلمسازان و فیلم ساختن میسر نمی‌شود. دوره‌ی یک‌ساله‌ی مدرسه‌ی مستندسازی «خوانش» طوری برنامه‌ریزی شده که تا پایان دوره، هریک از هنرآموزان یک فیلم…
در تقویمم نوشته بودم که یکشنبه ۲۷ خرداد به دکتر قانعی‌راد تلفن کنم و نظرش را در مورد گزارش ویرایشِ کتابی که فرستاده بودم جویا شوم و قراری بگذارم که برای همکاری در حوزۀ ویرایش گفت‌وگو کنیم، اما امروز در خبرها خواندم: «دکتر سید…
رضا شکراللهی: چند روز پیش فایل صوتی کوتاهی از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی منتشر شد درباره‌ی زبان فارسی و زبان‌های محلّی که دستمایه‌ی شیطنت قرار گرفت. من نمی‌دانم کجای حرف‌های استاد شفیعی کدکنی توهین به لهجه‌ها و زبان‌های محلی بوده یا اصلاً حرف نادرستی…
نام بهرام مرادی برای من یادآور جایزه‌ی فقیدِ هوشنگ گلشیری در سال ۱۳۸۲ است. دوره‌ی سوم این جایزه بود و مجموعه‌داستان «خنده در خانه‌ی تنهایی» بهرام مرادی مشترکاً با مجموعه‌داستان «پاره» نوشته‌ی سهیلا بسکی جایزه‌ی بهترین مجموعه‌داستان اول را گرفت. اگر هم آن مجموعه…
اکرم پدرام‌نیا: جیمز جویس که از نویسنده‌های معروف و اثرگذار قرن بیستم است، برای چاپ آثارش سختی‌های بسیار کشید و سال‌های بسیاری از عمرش به تلاش برای چاپ بی‌سانسور کتاب‌هایش گذشت. از آن میان، مجموعه‌داستان دابلنی‌ها حکایتی ویژه، حیرت‌انگیز و بس تلخ دارد. وقتی جیمز…
رضا شکراللهی: فعل‌ها در نامه‌های اداری و رسمی و شبه‌رسمی مظلوم‌ترین ارکان جمله‌اند. چه وقتی مثلاً در متونِ قضایی و حقوقی، از صفحه‌ی روزگار محو می‌شوند و از پشت میله‌های متن له‌له می‌زنند تا شاید نگارنده دست بردارد از نوشتن جمله‌های نفس‌گیرِ یک‌صفحه‌ای و…
در جهان ناصر ملک مطیعی خوشی‌های کودک‌مآبانه، سرمستی و ولنگاری و بی‌غمی راه نداشت. او مانند اسلاف خود فکر می‌کرد. همان پهلوانان و عیّاران بی‌هیاهویی که در شهرها و محلّه‌هایشان، حوزه‌های قدرت و قلمروها و شهرت خود را داشتند. باج‌خور و تَلَکه‌کن نبودند و…
کلمه‌های «سَبُعیَّت» و «سَبُعانه» را در نظر بگیرید. ماشاءالله خوب دهان‌پرکن‌اند و پرطمطراق، خصوصاً با آن ترتیب اِعراب‌شان که بیان‌شان برای فارسی‌زبانان به کشتی گرفتن با کلمه می‌ماند. اما خودتان داوری کنید؛ «ددمنشی» و ددمنشانه زیباتر است و رساتر و رایج یا آن دو؟…
حبیب حسینی‌فرد: فیلیپ راث تا سال ۲۰۱۲ هم‌چنان پرکار ماند، با شاید نوشتن یک کتاب در سال. در این سال، یعنی در هشتاد سالگی، روی یک قطعه‌ی کوچک کاغذ نوشت: مبارزه با نوشتن تمام شد. کاغذ را چسباند به مونیتورش و هر روز صبح…
رضا شکراللهی: نماگهی (تیزر) مستند «شجریان؛ از سپیده تا فریاد» را دیدم. دور از عقل سلیم است قضاوت کردن هر اثری پیش از مطالعه یا تماشای آن، ولی احتیاط هم شرط عقل است. احتیاط در این‌که قرار است برای تماشای چه‌جور مستند و ساخته‌ی…
دانلودِ رایگانِ کتابی از کاوه لاجوردی که، بهدلیل ایرادهای ممیزی ارشاد، آن را در وبسایتش منتشر کرده است.
