سعید کاویانپور: داستان‌گو شاعر زندگی است؛ هنرمندی که روزمرگی‌ها، زندگی درونی و بیرونی، رؤیا و واقعیت را به شعری بدل می‌کند که قافیه‌ی آن را نه کلمات که حوادث می‌سازند.* رمان ایران‌شهر چنین سبک و سیاقی دارد، استعاره‌ای از زندگی واقعی است؛ رؤیای تعریف‌کردنیِ…
همه سیدرضا شکراللهی را به‌درستی ویراستار سرشناس حوزه‌ی ادبیات داستانی می‌دانند، و آن هم نه صرفاً ویراستار زبانی بلکه، به‌معنای دقیق کلمه، ویراستار ادبیات داستانی. دوستی ۲۵ ساله‌ی من با او نیز از همین مسیر رشد یافته است. طوری که اکثر قریب به اتفاق…
محمدحسن شهسواری: در باب تفاوت‌های جستار (Essay) و مقاله (Article) مطالب خوبی در همین فضای مجازی هست که سر شما را با آن درد نمی‌آورم. گرچه این ژانرِ نوشتاری، در غرب تاریخی چندصدساله دارد اما در ایران قدمتی چندانی ندارد. کامران فانی در یک…
سمیرا سهرابی: آنچه می‌خوانید گفت‌وگویی است با محمدحسن شهسواری درباره‌ی رمان ژانر تا کارهای پیشین نویسنده، و البته نگاهی به وضعیت تدریس داستان و موارد پیرامونی ادبیات معاصر که او تلاش دارد برای آن کاری انجام بدهد …
یکی از درس‌هایی مهم که هر رمان‌نویس باید فراگیرد، درک فکر و احساسات دیگران است. برای این امر سه منبع وجود دارد: تجربه‌ی زیسته و مطالعه و تخیل. برای درک آنچه در ذهن و احساس گروهی از هم‌‌وطنانم که این روزها سعی در فتح…
وقتی امسال کامران محمدی پیشنهاد داوری جایزه‌ی «احمد محمود» را داد، تنم لرزید. پیش خودم گفتم بعد از پنج سال دوری از خواندن رمان ایرانی و این همه واکنش‌های منفی در برابر نویسندگان هم‌وطن، آثار چه افتضاحی باید باشند و چه دو ماهی از…
هیچ خواننده‌ای به اندازه‌ی خواننده‌ی رمان ژانر تکلیفش روشن نیست. اگر علاقه‌مندِ کارهای جنایی معمایی باشد، یک‌راست می‌رود سراغ چنین آثاری، و اگر ترسناک، همین‌طور و اگرهای دیگر. اگر هم از ژانری خوشش نیاید، اوضاع به همین منوال است. یک نفر هم ممکن است…
محمدحسن شهسواری: چون رمان من منچستر یونایتد را دوست دارم را بیش از هر چیز حمله به تاریخ می‌دانم، در این گفتار سعی دارم رمان را بر اساس «نقد تاریخی جدید»، که آن را میشل فوکو پی ریخته، بررسی کنم. کمی تاریخ نقد نقد تاریخی…
در حال حاضر، ناشر ایرانی معروف‌ترین و جذاب‌ترین آثار خارجی را بدون خرج حتا یک ریال ترجمه می‌کند و پول‌های میلیاردی به جیب می‌زند. پس طبیعی است که وقتی چنین سفره‌ی مفت و پر رونقی گشوده است، ناشر به چاپ این آثار رو می‌آورد…
بالأخره بعد از پنج سال ماندن در ارشاد، این روزها نسخه‌ی کاغذی‌اش در دسترش مخاطبان است. میم عزیز بدون شک تکنیکی‌ترین رمان من است که بیشتر به مذاق کسانی خوش خواهد آمد که علاقه‌مندِ رمان‌های تجربی‌اند. تلاشی طاقت‌فرساست برای نگارش یک «متافیکشن» خواندنی. دیگر خیلی…