هیچ خواننده‌ای به اندازه‌ی خواننده‌ی رمان ژانر تکلیفش روشن نیست. اگر علاقه‌مندِ کارهای جنایی معمایی باشد، یک‌راست می‌رود سراغ چنین آثاری، و اگر ترسناک، همین‌طور و اگرهای دیگر. اگر هم از ژانری خوشش نیاید، اوضاع به همین منوال است. یک نفر هم ممکن است…
محمدحسن شهسواری: چون رمان من منچستر یونایتد را دوست دارم را بیش از هر چیز حمله به تاریخ می‌دانم، در این گفتار سعی دارم رمان را بر اساس «نقد تاریخی جدید»، که آن را میشل فوکو پی ریخته، بررسی کنم. کمی تاریخ نقد نقد تاریخی…
در حال حاضر، ناشر ایرانی معروف‌ترین و جذاب‌ترین آثار خارجی را بدون خرج حتا یک ریال ترجمه می‌کند و پول‌های میلیاردی به جیب می‌زند. پس طبیعی است که وقتی چنین سفره‌ی مفت و پر رونقی گشوده است، ناشر به چاپ این آثار رو می‌آورد…
بالأخره بعد از پنج سال ماندن در ارشاد، این روزها نسخه‌ی کاغذی‌اش در دسترش مخاطبان است. میم عزیز بدون شک تکنیکی‌ترین رمان من است که بیشتر به مذاق کسانی خوش خواهد آمد که علاقه‌مندِ رمان‌های تجربی‌اند. تلاشی طاقت‌فرساست برای نگارش یک «متافیکشن» خواندنی. دیگر خیلی…
برای گرفتن مجوز رمان پاگرد سه سال دویدم. رمان اندکی قبل از تولد اولین دخترم شهرزاد در تابستان سال ۱۳۸۰ تمام شد، اما با کش و قوس‌های فراوان در پاییز سال ۸۳، زمانی که منتظر آمدن دختر دومم شهرناز بودیم، منتشر شد. یادگار این…
محمدحسن شهسواری: در این یادداشت کوتاه قرار بود احساسم را، و نظرم را، در باب جایزه‌ی بهرام صادقی، در لحظاتی که خودم را آماده می‌کنم تا به طور جدی داستان‌هایش را بخوانم، بیان کنم. اما دامن از کف برفت و اشارتی رفت بر مصیبت…
وره‌ی کارگاه رمان ژانر محمدحسن شهسواری از ۱۹ آبان در شهر کتاب برگزار می‌شود و هنرجویان تا ۱۵ آبان فرصت دارند برای ثبت نام به مرکز فرهنگی شهر کتاب مراجعه کنند یا برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره‌های ۸۸۷۱۷۴۵۸ و ۸۸۷۲۳۳۱۶ تماس بگیرند. جزئیات…
این روزها کتابی در محافل هنری پایتخت دست به دست می‌شود در مورد عادات کاری ۱۶۲ انسان مشهوری که طی چهارصد سال گذشته فرهنگ غرب را شکل داده‌اند. از فیلسوف و مخترع و فیزیکدان بگیرید تا نقاش و موزیسین و معمار و روان‌شناس و…
ذات هر حکومت شرقی با ذات رمان‌نویسی که یک هنر غربی است هم‌خوانی ندارد و همیشه ادبیات محل نزاع جناح‌ها با یکدیگر بوده است. بنابراین در ایران با تغییر یک وزیر یا معاون وضعیت ادبیات هم تغییر می‌کند. این نشان می‌دهد که ادبیات پشتوانه…
بیایید قبول کنیم مواد مخدر، مثل فشاردادن یک دکمه، از ما نابغه می‌سازد. از آن سو به ماجرا نگاه کرده‌اید؟ به آن هزاران نابغه‌ی خودخوانده که این دکمه را زده‌اند و الآن، حتا در هاویه‌ی زباله‌دان تاریخ، خردک اثری از آنان نیست…